1952 Yılında Gündoğmuş-Antalya da doğmuşum.Babamın memur oluşundan dolayı memleketemin pek çok yerlerini gezdim.Evli bir kız babasıyım.
Al beni de götür gittiğin yere, ne olur.
Bırakma böylesine bir başıma.
Apansız gitmek var mıydı,
Neydi bu acelen,
Hani verilen sözler nerede kaldı.
Uçtun gittin bulutlara, arkanda yas ve hüzün bıraktın.
Seni ve senin bağımsızlık kavramını anlayamadık
Kandırıldık hep bir siyaset uğruna
Kimilerini dinden, kimilerini hamasetten
Kimilerini de özgürlük demokrasi teranelerinden
Çektiler bir bir yanlarına.
Düşman çizmelerinin altında yok edilmek istenen
Bir şarkı olsun istedim dudaklarımda sevdamız,
Hep söylenen, özlenen ve de beklenen,
İstedim ki, çınlasın tüm kulaklarda,
Seni ve beni anlatan o şarkımız.
Hikayeler yazılsın bu sevdanın üstüne,
Bir tarafa bıraktım umutlarımı bu gece
Uzak diyarlara gönderdim
Usulca ve de sessizce
Ama hep sen vardın içinde.
Satırlara yazdıklarım hariç
Değmişti önce gözlerin gözlerime,
Biraz utangaç, biraz çekingen,
Biliyordum aslında,
Bir eda vardı sende, bana gülümserken,
Biraz ironik, biraz da sevecen.
Ey deli rüzgar es bakalım,
Bildiğince esmelisin bu gece,
Getirmelisin bana,
Sevdiğimin kokusunu,
Kır çiçekleri ile birlikte.
Milli Egemenlik ve çocuk bayramı
Düşününce aslında adı bağımsızlık
Bağımlı olmadan çok çalışarak
Milletçe elele..
O zaman kazanılır gerçek bağımsızlık.
Bir sen vardın
Gönülde.
Özlenen sevilen
Bir ben vardı içimde
Seni seven.
Bir de yalancı olan
Bir mum alevi gibi titrek ve de ürkek
Yarattığı gölgesinden korkan o alevin
Dokunası güzellik öpülesi ten
Bahar kokuları gibi
Toplanan çiçekler gibi..
Kırgın mı kırgın koparıldığı yaşamdan..
Senden kalan bir tek sen vardın
Anıların vardı birlikte yaşadığımız..
Ne kaldı geriye bir düşünsene..
Senden başka beni yaşatan..
Ne kaldı geriye sevgiden özlemden ve de..
Aşktan....başka.. ne kaldı..
Yahu nazi almanyasına çevirdiniz buraları ne kadar ayıp burasını bizler şiir edebiyat paylaşımı site biliyoruz..bu ne halt bu nasıl bir ikaz..utanıyorum ben..