Anılar saklanmış köşe bucak her biri bir yere
Saklambaç oynar gibi arıyorum seni
Ebe ben saklanan ise sen
Arıyorum neredesin diye.
Kaldırıyorum düşüncelerimi bir perde gibi aklımdan
Arkasında olmalısın diye düşünüyorum o perdenin
Sen sevilmenin ne olduğunu bilemedin
Bilemezsin canım, yaktın yürekleri
Sevdim derken
Hep ben dedin ama sen
Hiç yalnız kalmadın ki.
Atatürk..
Kalpağı vardı başında boynunda idam fermanı
Taşıyan
Etrafını çelikten duvarlar sarmıştı
Hem içten hem de dıştan
Bazen hayaller bazen gerçekler
Yakalarlar bizi en umutsuz günlerimizde
Hapsolmuş gecenin karanlığında
Veya canımızı sıkarlar mehtabın açtığı
O güzelim gökyüzünün altında.
Ayaklarının altındadır gümüş kumsallar
Köşe başında bekleyen yalnızlık
Serserice alabildiğine sarhoşluk
Bir sokak lambasının altında
Yağmur tanesine arkadaşlık.
Karlar yağmadı daha sevdalım
Artık dönmeliyim denizlere
Yelken açmalıyım ufuklara doğru
Gündüzleri yunuslar
Geceleri yıldızlar arkadaşım olmalı.
Uzaklarda yeni insanlar tanımalıyım pupa yelken
Bırakma beni bu gurbet akşamlarında
Bir başıma
Bırakma ne olur..
Ellerim tutmaz gözlerim görmez
Sensiz nasıl yaşarım,ne yaparım
Bırakma ne olur.
Bir kor gibi düştün avuçlarıma
Yağmurları beklerken.
Ummadığım bir zaman ve yerde,
Bir aşk yorgunu, bir bezgin,bir vazgeçmiş,
Bir yenilgiydim aslında ben sevdasını kaybetmiş.
Ay daha yırtamadan geceyi
Sıyrılamadan bulutlardan..
Bir silah sesi karanlıkları böldü uykulardan
Ovalar ormanlara ormanlar dağlara
Dağlar yaylara seslendi....
Gecenin bir karanlığında
Bıçak gibi böler uykumu
Serseriliğim,ayyaşlığım,umutsuzluğum
Sıraya girerler bir bir utanmadan.
Çoktan kapanmış perdeler uykuda tüm şehir
İstanbul sokaklarında biz peşimizde köpekler..
Yahu nazi almanyasına çevirdiniz buraları ne kadar ayıp burasını bizler şiir edebiyat paylaşımı site biliyoruz..bu ne halt bu nasıl bir ikaz..utanıyorum ben..