Semazen Şiiri - İsmail Kalender

Hazmedilememiş duyguların parçaladığı
Yükünde ezili bir kalpte
Kaldırımlar kadar durgun bakışlar
Kadıköy sokaklarında kayıp adımlar

Gökyüzü ve yer arası tüm renkler
Griye bezenmis
Satıcı çingenelerin gülleri bile
Hafiften esen bir rüzgar
Ve ince bir yağmurda
Istanbula kederlenmiş

Karaköyden gelen vapur
Limana başka bir rüzgar getirdiginde
Yağmur hızlanır
Güllerin gözyaşları dikenlerine karışır

Damlacıklarda yıkanır duygular
Huzur iner gökyüzünden
Yerde bağdaş kurmuş bir derviş,
Ney`ini çıkarır gizli köşesinden

Bir o
Ve yağmur rengi derviş
Bakışırlar
Beklenen an artık yaşanandır

Ney dudaklarında ıslanır Dervişin
Elleri iki yana açılır,
Tayyi zamanen`in
Başı sağ omuzuna eğilir
Sağ elinin parmakları göğü
Sol elininki ise yeri deler
Ve başlar vücut evreninde,
Eksenini çizmeye...

Bulur çok geçmeden yörüngesini
Ruhu ve bedeni bir olur
Bedeni ve evren dengeye oturur

Yavaş yavaş delip geçmeye başlar
Yağmur damlacıkları tenini
Dönen bir siluettir artık meydanda
Varlığı ve yokluğu sadece kendine özel
Öylece sır olur gider
Başka bir mekana
Başka bir zamana...