Bu gece semaya yükselmekti hayalim
kilitlendim; tutuklu kaldım sende
koşmak istedim sana doğru
mühürlendim; kader mürekkebiyle
kafeslerde yaşamam gerekiyordu
kaldırımsız duraklarda
kımıldamadan hülyalara dalıyorum
boşluğun çok soğuk ve ben üşüyorum
seni düşünüyorum kırıntı misali hatıramda
gözyaşlarım sel olmuş akarken
boşluğunda iki soru belirir hayatımda
ölmeli miyim, mutlu musun
mutsuzum; çünkü sen yoksun artık
şimdi ne ömür beni bekler
ne de kafesteki ölüm meleği
kayboluyorum zamansız bir mekanda
izlerin silinmiş sevgilim; hafızam yitik
söylesene hangi katlin fermanıydık
anlayamıyorm bu nasıl vicdansızlık
ağlıyorum; heryanımı sarmış gül kokunla
bu gece semaya yükselmekti hayalim
umutlandım; gülümsedin yıldızların arasında
ellerimi uzattım sana doğru
tutamadın, buseni yolladın
bir meleğin kanadında.....
yeniden nefes aldım
sessiz bir uçurum kıyısında....
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 01:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!