Yoktu,ol! Dedin oldu; tüm semavatu zemin.
Bir ateş parçasından,dünyaları var eyledin.
Önce Adem,Havva'yı kemikten halk eyledin.
Verdin tüm nimetleri,bu elma yasak dedin.
Bir erkekle,bir dişi; dünyada iki kişi.
Yasağı çiğnediler,Havva cilveli kişi.
Kovuldular cennetten,emir Allah'ın işi.
Doğurdu Havva Habil,Kabil iki kardeşi.
Kabil,kardeş Habil'i öldürdü kıskançlıktan.
O günden beri kardeş vurulmakta durmadan.
Allah'ın verdiği can,alır Allah almadan.
Ne savaşlar yapıldı,yapılıyor durmadan.
İnsanoğlu neslini vura vura bitirdi.
Kardeş kardeşi vurur,ne canlar yitirildi.
Paylaşılamayan ne,dünya bize yeterdi.
Keşke kardeş Habil'i,Kabil öldürmeseydi.
Şükrü Topallar
20.Kasım.2007 İzmit
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 07:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Semavatu zemin: Gökler ve yerler Halk eylemek : Allah'a özel yaratma gücü
O günden beri kardeş vurulmakta durmadan.
Allah'ın verdiği can,alır Allah almadan.
Ne savaşlar yapıldı,yapılıyor durmadan.
..................kaleminiz daim olsun üsdat.tam puanla selam ve dua.
İnsanın içindeki Şeytan ve Melek, iyilik ve kötülük savaştıkça hayat anlamlı...
meleğimiz kalemimizi tutturup elimize iyilik, güzellik saçan şiirler yazdırsın bizlere
yüreğine sağlık babacım
TÜM YORUMLAR (6)