Semanur Kara Şiirleri - Şair Semanur Kara

Senin için melekler ağlıyormuş intizar
Renklerin griye dönmüş isyandan
Bedenin geçmişin vuslatında
Tarihin de ne depremler yıkılmış,
Kırık dökük kalmış kalbin
Ne ummanda yüzmüş o beden

Sanma ki yürüdüğün yol sonsuz
Gözlerin geleceği dönük yaşarken
Anı kaybettin huzuru kaçırdın
Güzel temiz hayat ararken çamura battın
Aslında nasılsan öyle buldun
Yaşamak istediğin gibiydi hayat

Sen benim,
Başımın tatlı belası
Gözlerimi kapadığımda
Gördügüm en güzel rüya

Sen benim,

Yerini kimse dolduramaz gözlerimde
Yapraklar her döküldügünde,
Göz yaşlarım döküldü yanaklarımdan.
Her su akıp gittiginde sen akıp gittin içimden
Her yeşillige baktıgımda gözlerin geldi aklıma
İçime döktüm senin bakışlarını

Vazgeçtim her şeyinden.
Kavgalarımızdan...
Özledigim her şeyden...
Vazgeçtim.

Yağmura karışıp gel
Ben temizlerim gözyaşımla
Çileyle gel
Katlanırım çilene
Sonbahar da hüzünlü gel
Hüsnüne neşe olurum

Yazsam kalemim ağlar söylesem yüreğim
Şu kirlenmiş şehirlerde temiz insan ararım
Kalk git nefsim bu karanlık yollardan
Aydınlık seni bekler cennetin en güzel kokusu
Ey insanoğlu oysa sevgili olduğun yerler hep cehennem
Dünyalık aşk aradın durdun sokak lambalarının altında

Seni uzaktan görmek kalbime yeter
Sesini dudaklarından hiç duymasamda,
Kıpırdanışını izlemek yeter
Kömür gözlerin bana baktıgı anı yeter.
Geldigin an içimdeki anlatılmaz duygu yeter.
Kimse bilmesin,sana baktıgımı,

sardı bedenimi sensizlik
gidişinin yirmidört saati dolmadı
tenin ruhumdan uçmak üzereyken
ağlamaklı buldum kendimi
bu muydu özlemek denen duygu...

durmak yoktu yolculugumda
taş koysalarda yoluma
sana gelmek vardı nasılsa