Semalar Durdukça Şiiri - Naime Erlaçin

duydum ki bedelsiz duygular eşliğinde
tek kişilik hücrene kapanmışsın
pusula hüznü gösterirken
acıya vurmuş ibre

onca aşktan
arta kalan düşler yıkılmış
bir şeyler yitmiş sende

aynı yollarda yürüdük
hiç karşılaşmadık
neden?

yol bilemedik
yol bulamadık
el ele tutuşamadık
sözün gölgesi düştü üstümüze

silkinip kalksan günlerden bir gün
baksan yüreğime şöyle bir
sevdayı görsen gecelerden bir gece
açsam gönlümü sana
savursam bir aşk yeli gibi
evrenin gizlerini sunsam
silsem tüm üşümüşlüğünü
donmuşluğunu

sıyrılmalı bu karanlık üstümüzden
kanat açmalı ak bulutlara
yeter ki virane dünyanı
uçurma bizimle birlikte semalara

sevda durdukça sığınacak yürek
semalar durdukça
kartala uçacak yer çok

bir tek bunu hatırla