Semadaki Martı Şiiri - Onur Keser

SEMADAKİ MARTI

Sessiz gecenin, zifiri karanlığında aniden irkilip uyandığında
Elinde meşale, gizemli karanlığın içinde aydınlığı aradığında
Masum ve üşümüş benliğinde garip bir sıcaklık duyduğunda
Aniden tüm benliğinle uzak diyarlara doğru yelken açtığında

Emin ol ki; seni düşünüyorum…

O eşsiz kalbinin narin limanına, garip bir gemi demir attığında
Nihayet o gemi seni karanlıktan masmavi sulara götürdüğünde
Uçsuz bir yerde, sana çağlayan kalbimin sesi yankılandığında
Rıhtımdaki o gizemli gemide özlemlerin kalbine doluştuğunda

Emin ol ki; seni özlüyorum…

Şu gemideki ilk gününün sabahında pencereni açıp semaya bak
İsyan eden sema içinde süzülen o sarhoş martıların dansına bak
İrkilme sakın, semanın sonsuzluğuna doğru kanat çırpmaya bak
Rehin alınmış martıyı gördüğünde semada, gözlerimin içine bak

Emin ol ki; seni bekliyorum…

Semadan gemiye yalnız dönersen eğer, tekrar semaya doğru bak
İçlerinde yaralı martı kaybolmuşsa ayaklarını kaldır altına bak
Zayıf martının güçsüz tüylerinin üzerindeysen, durma O’na bak
Eşsiz gözlerini kapadığında, vahşi bir kartal sürüsü gördüğünde

Emin ol ki…..