Sema Şener Şiirleri - Şair Sema Şener

Günün ortasına “baammm” diye düştü sen’li düşüncelerim...
İçim dışım sen...
Düşüncelerim hayallerim sana dair..
Geçmişin izinde, geleceğin yansımasındayım
Seninle sensizliğinin olduğu yerlerde...

İnsanlar dünya malıyla kör olmasa
Nimetleri hayatına şükür saysa
Güzelliklere Rabbimin (c.c.) cemali diye baksa
Ne olurdu Ahmet Muhammed (a.s.) aşkına

Savaşları, bombaları, silahları bilmeseydik

**Veda**

-IV-


Kar yağıyor..

Dün gece sahildeydim yine
Güneşin denizle öpüştüğü noktada
Seni arıyordu gözlerim
Sen hiç sahil gördün mü deme sakın
Hayallerimin sınırı yok ki

“Hiçbir aşk yarım kalmaz.”

Gece soğuk..
Ankara ağlıyor damla damla
Geceyi daha gece yapan
Aynı acı yine yüreğimde

İlk defa sana gitme demeyeceğim
O kadar hazırsın ki
O kadar gitmişsin ki
Gitme demeyeceğim
Çünkü zaten gitmişsin

Sonsuz olmalıydı seninle her şey
Zamana sıkışıp kalmamalıydı
Saatler değil günler, aylar, yıllar değil
Sonsuz olmalıydı seninle her şey.

Misal, konuşmalarımız alelacele olmamalıydı

Resmin karşımda.
Öyle güzel ki seninle en güzel duyguları yaşamak.
Ben seni yazamıyorum artık sevgili..
Bu kadar aşıkken bu kadar severken
Çok zor seni anlatacak kelimeleri bulmak..
Ben seni yazamıyorum ama seni yaşıyorum..

Aşk mı aslında bizi yoran şey sevgili..

İmkansız bir sevişme sahnesi canlanıyor her seferinde
seni en yoğun hissettiğim zamanlarda.
İmkansız diyorum çünkü biliyorum ki ulaşamam sana..

Ne yaparsam yapayım, eski ben olamıyorum.. maskemi takıyorum yine ve karışıyorum adına topluluk dediğimiz kişilere. Onlardan farkım ne? Hep ben farklıyım diye geçiniyorum ya, farkın adını koyamıyorum bir türlü.. çığlıklar içindeki suskunluğumu da alarak yanıma sessizliğime geri dönüyorum..

“Niye böyle oldu” sorusu, onca soru içinde sabun köpüğü gibi kayboluyor..cevabını veremiyorum. İçim daralıyor, sesim çıkmıyor. Ağlamak istiyorum, tek bir damla düşmüyor. Umudum kayıyor hayallerimden.. tek bir çaba göstermeden.. başım ellerimin arasında sessizliğime geri dönüyorum..

Gündüz çekiliyor nazlıca.. gece tüm ihtişamıyla karşılıyor maskesiz yüzümü. Ben eski ben olamıyorum ama gece farketmiyor. Karanlık gizliyor tüm sırlarımı.. gözlerim sabitleşirken karanlığın dehlizlerine kelimelerim kaçışıyor dört biryana. Sonu uyaklı biten cümlelerden arıyorum bulamıyorum. Çaresiz, sessizliğime geri dönüyorum..