Herkes Istanbul'u dinliyor
Ben kendimi.
Yastigimin altina sakliyorum ellerimi.
Soguk mevsimler
Galip gelirken hayatta
Sicak denizlere yuzduruyorum gemilerimi.
Sirtimi Ayasofya'nin golgesine vermisim
Yuzumu Sultanahmet'in hasmetine donmusum
Tramvay ciglikla akarken Gulhane'ye
Yerebatan'in sessizligine gomulmusum..
(Nisan 2004)
Ortasindaydik tum ihtimallerin
Dort yanimiz gecenin yalin hali
Butun tanimlarin disinda
Yildizlarin kayan avucundaydik.
Sabaha uzak,
Zamanin durmasina yakin,
Tavan arasinda kalmis
Cocuklugumuzdaki renkler.
Saklambac oyunlarimizin
Gizli koselerinden
Cikiveriyor ansizin
Bahceye kazdigimiz
Bana gozlerini gonder
Bogaz maviye boyansin duslerimde.
Tarihe dokunan yuregim
Bugune uyanirken
Bir kandillik yoldan sevda okur
Istanbullu gozlerinde.
Zaman doldu dedim saire
Yaz sonumuzu, perde kapansin..
Oysa sen,
Parmaklarima sinen guzelliginle
Can verir gibi degil,
Yeniden dogar gibi yanimdasin..
Denizi goster bana, denizi
Ki bulayim kendimi.
Kayiklari siralayip
koynuna dalgalarin
Unutalim nereden geldigimizi.
Yildizlar
Pamuk ipligiyle tutunur geceye
Hayatta kalisimiz gibi..
Kayan her yildizin ardindan
Ayni iplige bagladigimiz umutlarla
Bahceli-bahcesiz evler
Panjurlu panjursuz
Cocuklu cocuksuz
Ekmekli ekmeksiz
Yari ac
Yari tok evler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!