Yağ yağmur yağ,
Al ruhumun küllerini yıka.
Ben yokum ya,
Bir başka mavi sema,
Mor bana, pembe sana.
Yağ yağmur yağ,
Dokunabilir misin duygularıma?
Tutabilir misin avuçlarında?
Tene dokunmadan,
Ruha dokunmanın yolunu
bulablir misin?
Aşk yolunu şaşırmaya dursun
Bu gece şiir kokuyor gece,
Cennetin en renkli sabahına gebe duygularım,
Sen uyurken benden habersiz sıcak yatağında,
Ben bütün çıplaklığıyla izliyorum yıldızları,
Kurduğum hayellerde sen hep baş roldesin,
Yıldızlar ay ve gece etrafında pervane,
Can çekişiyor ruhum,
Yokluğunun yalnızlıklarında.
Bilir misin gün ağarır,
Gözlerime doğmaz güneş,
Cıvıl cıvıldır sokaklar,
Mis gibidir ormanlar,
Akşam oluyor gökyüzünde,
Karanlık bulutlar sarmış her yanımı.
Tekneler yanaşır kıyıya,
Gökyüzü bir martı denizi,
Balıkçıların yüzünde
Gülümsemenin en güzeli.
Sensizlik,
Sarı sabahların kızıl yalnızlığına uyanmak,
Tutunmak yüreğine küsmüş küstürülmüş bir kaderin acı gerçeğine,
Ve dilinde tufanı aşkının,
Kulaklarında bülbülüne ağlayan bir gülün feryadı.
Gözlerinde yeşili kusmuş bir mavinin sarısı,
Bir borçlu gibi bu sonbahar
Kıştan çalmış son günleri,
Bu sabah da
Altılarda uyanmış,
Yorgun gözlerim
O benden, ben ondan habersiz
Göçüyor bakışlarımdan,
Utangaç yalnızlığım.
Ayrılığın durgunluğu var yüzümde,
'Gitme' diyemiyorum.
Bir iki adım atıp
Yitirilmiş zamanlara
Yüreğimin şehrinde ölüm yok bebeğim,
Ağlamaktan korkma!
Ben her gece hem ağlar, hem gülerim,
Sabaha yüreğimin şehrine yeniden dönerim.
Hasrette yılmak yok bebeğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!