Köklerim uzanmış senden yana
Dallarımda kelepçe
Varamam yanına,
Rüzgar,
Rüzgar duysun sesimi
Kavuşmak ne zormuş ey sevgili
Ben sana dökülüyorum,
Bir şarabın kadehiyle buluşması gibi,
Suyun yol bulup denizle sevişmesi gibi,
Koyma önüme allayıp pulladığın ayrılıkları
Çare değil onlar,
Hani seslerimizden başka ne yanyana ki,
Bilir misin nergis neden sarıdır,
Sarı en çok ona yakışır
Bir kere hüzün düşmeye görsün yüreğine,
Her gözyaşı seni bin kere acıtır.
Artık sarıdır saçlar,
Bulut sarıdır,
Bir ninni söylüyor gece bana,
Nasıl uyurum senin özlem dolu kollarında,
Sus diyorum, karanlığa pusu kurmuş,
Kulağıma hüznü fısıldayan kinli dudaklara,
Sarıl, sarıl bana hiç ayrılmamacasına,
Ve sensin, sensin yabancı gecelerde dost bana
Sahrada bir gül,
Sarı duygularda
Mavilrrle sevişir.
Serde zaman bir kül,
Rüzgarda karanlıkla öpüşür.
Sen yoksan,
Ben Mühim değil diyemiyorum,
Dünlerime.
Atıp da kırgınlıklarımı bir kenara, gülemiyorum,
Bu günlerime.
S.S.T.
Karanlık yüreğinin derin köşelerine sinmiş,
Ufacık mercan tarlaları gizlidir.
Susuz, tuzsuz yaşayan mercan tarlaları...
Artık rüzgarı tanımış,güneşi sevmiş.
Acı dediğin dal dal, sırça sırça kanlı,
Ama masum hayata yenilmiş.
Ben de seninle nöbetteyim,
Kimi zaman geceye
Kimi zaman gündüze,
Bozsa da bir şeyler senin yüreğinin ahengini,
Sussa da dilin,
Hiç bir sey bozamıyor benim sana özlemimi
Kanasın,
Kanasın ağulu gözlerle bakan yüreğin,
Hani kaybolmuş ya,
Güzellik esaretinde sevgin,
Kanasın.
Belki o zaman beni ararsın.
Vurgun yemiş gönlüm,
Damarlarımda kan yerine irin akıyor,
Neydi gözlerimi bu denli kör eden,
Artık sema gibi bakmıyor,
Gecikmiş bir zamana yazıldı bu şiir,
Nasıl demeyin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!