Şemlerini yakmış morg gibi bakma gözlerime
En beter kumların yol kestiği çöl gibi
İdamesiz bir vatan bil ruhumu ve sür
intihar damlarında serili dururken şiir
Kelime büyüttüğümüz ağaçlardan
Beni cilasız latalara sür
Görüş dediğin kâh ela
Kâh gözlerine layık bir dürr…
İçinde cim olan alfabeyi, Akdeniz gibi
Damağında tutup üfle, nüfuz etsin kimyası iman etlerine
Sen konuşmazsan
Bir ah, nasıl el açıp dilenebilir
Şu maço duran ah, hangi dokunuşu rıza bilir
Sevgilim
Falların ten bulduğu panayırları
Fen bilimine inanışıma ver
Dipte avladığımız gökkuşaklarımız var bizim
Denize daldırdığımız pat dağlarımız
Mumlarını yakmış bir morg gibi bakma gözlerime
Simli bir mil seç ve yeniden yaz
Ruhunun arabesk sınırlarına gidelim biraz
Ah Beyrut
Ah hicâz…
Ey çatık uçlu esas kural
Bizi kendimizden esirge
Uykumuzu geri ver gittikçe küçülen geceye
Kelimelerin çürük manalarına inat
Kuru dutların lezzeti var ağzımızda
Ezan sesine tekabül eden iyi sabahlarımız..
Hayatın son sayfasına şerh düşüle
Ey çatık uçlu esas kural
Gerçek diye bir şey yoktur
Baki olmayan her var
Bu yolun yolcusudur..
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!