Selvi Tepesi Şiiri - Mihail Goragor

Ey ruz-i gar esmeden geçme
Ömrümün bu deminde gelmedim deme
Sar sarmala kalbimi sök al benden böyle
Bir selvinin tepesinde bekleme sen de
Mezarlar taşlardan hesapsız değil öyle
Susuz bir cesedin sorusudur bunlar bence
Bir nisan günü saat on yedide
Bir Hüseyin Kerbela çölünde
Üstelik Bulutlar üstünde
Akan bir deniz harbinde
Kurşunsuz düşmanlar ininde
Kimsesiz düşer yere
Gül'ün narında ateşler içinde
Ey ruz-i gâr esmeden geçme
Ey Huseynim Canı canansız bekleme
Ömrümün bu deminde onsuz geldim deme
Bir selvinin tepesinde bakma böyle
Sanadır emanetim bilirsin sen de
Bir darlığın ucunda öylece gelmiş nerde
Benim canım cananım sensiz olmasın söyle
Aç kollarını seyrine dalsın benle