Selva Durmazemir Şiirleri - Şair Selva D ...

İki gönül sevince ayrılık acı yakar
Gönüller birleşirse can canana can sunar
İki el buluşunca canlar hayata kanar
Sevgi Ab-ı hayattır sevmek gibisi var mı

Dallarında çiçekler yâri görünce açar

İki gönül bir olur ırmaklar gibi akar
Gönüller birleşir de can canana can sunar
Abı hayat gibidir canlara hayat sunar
Sevgi ırmak gibidir sevmek gibisi var mı

Dallarında çiçekler yâri görünce açar

Zalim misin sen dünya
Canimi yakarsin her firsat buldugunda
Varliginda yok olurum bi anda
Sevmekten korkuyorum artık seni yalan dünya Hic acimadan canimi yakarsin
Insafsizca bolup parcalarsin
Aglatirsin arkana bile bakmazsin

Zalim misin sen dünya sınavın da çok acı
Atesşin ortasında ne kadar can yakıcı
İnsafın yok mu senin yüreğimde bir sancı
Sevmekten korkuyorum yalan dünya ben seni

Varlığında yok oldum ızdırabına doydum

Sevmek yâre derin derin bakmaktır
Kalbini de kor ateşle yakmaktır
Çileyi taç yapıp başa takmaktır
Sanki cennetâsâ bir bahar gibi

Kırlarda kelebek gibi uçmaktir

Şiir aleminde olmak
Kendini bulmak bir nevi
Dökmek eteğindekileri
Dizeler arasında gidip gelmek
Tur atmak dönmek dolaşmak gibi
Uzun bir yolculuk âdeta

Sinemde kor bir ateş
Yakıyor benliğimi
Derûnumda bir acı
Sarsıyor devamlı
Gündüz içinde gece
Karartıyor ömrümü

Yüregim dolu yine
Etrafıma bakıyorum nemli gözlerle
Bir acı bir mutluluk savaşıyorum kendimle
Heyecanla beklediğim müjdeli haber nerelerde

Birileri yaşıyor bu mutluluğu

Masum sokak çocuğu senin de umutlarin var mi
Yoksa hayata dair hayellerine ulasmak ufuklarda mı
Günü kurtarmak hayatınin tek amacı mı
Melek yüzlüm yaraların cok acitiyor mu canını

Kahvaltını yapmamişşın gözünün ışığı sönmüş belli

Hz Adem babamizla basladi hak batil mucadelesi
Türlü işkenceler gördü en başta Allahın elçileri
Kimi testereyle ağacin ortasinda bicildi
Kimi ise carmihlara gerildi

Inananlar hep garipti