Ey karanlık
Tutma beni
Çektiğim yeter elinden
Bırak yakamı
Çelme takmaların bitmeli artık
Ne kaldı ki ömrümde kalan
Ucu yanık şiirlerim oldu benim
Deste deste
Kor ateşte alev almamış
Yüce Rabbimin yardımıyla tutuşup bitmemiş
Şükrün demindeyim bu gece
Efendim gelişinle âlem nûra garkoldu
Kisranin sarayları birer birer mahfoldu
Ateşperestler ise ışığınla kahroldu
Ugruna can sunulan âlemler Sultanısın
Efendim gülüşünle hayat buldu tüm yüzler
Efendim gelişinle âlem nûra garkoldu
Kisrâ’nın sarayları birer birer yok oldu
Kâfir gönlü kapkara, mümin gönlü pak oldu
Uğruna can sunulan âlemler Sultanısın
Efendim gülüşünle hayat buldu tüm yüzler
Uhud Dağı bir harp meydanı
Efendim sav in Uhut bizi sever biz de uhutu buyurduğu çile meydanı
Acının kor olup yüreklerin dağlandığı Uhud dağı
Ben emretmeden yerinizden ayrılmayın diye buyuruyor Kainatın Sultanı
Heyhat o da ne ortalık karışıveriyor birdenbire
Muhammed sav öldü diye bir kara haber dağılıyor her yere
Kâr yağdı saçlarıma sonbaharın ilk günü
Ömrümden ömür gitti ummadığım bir anda
Kapılar da kapandı yaktı imtihan canı
Kasvet doğdu içime ummadığım bir anda
Vurgun yemiş misâli çıktım bugün sabaha
Mavidir umudun rengi
Tıpkı bir deniz gibi engin ve derin
İçine dalınca serinleten
Kulaç açınca tadına doyum olmayan
Hafiflletircesine bütün yükü omuzlarından aşağı attıran
Bakışları mavileştiren
Hayat bir umut ve en büyük firsat olarak güne doğmakta
Su toprağa umut olmak için direnmekte
Yer göğe umutlarını bağlamakta ve dayanmakta
Gece aydınlık umuduyla güneşi kollamakta
Umut güzelliklere gebe bir ilkbahar tadında ruhlara huzur salmakta..
Oğlum umudum canım yarınlarım
Evimin ikinci direği nazlı ceylanım
Dualarım iki cihanda da en değerli varlığım
Hüzünlendiğinde ciğerimden dağlanırım
Mutlu ol diye gözlerinin içine bakarım
Umudun eşliğinde gökte kuşlar uçuyor
Bahar ihtişâmıyla yürekleri açıyor
Tabiattaki huzur güzellikler saçıyor
Ey Rabbim üstümüzden çekme kudret elini
Lutfeyle cümlemize cennet ve cemâlini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!