Dallarım meyveye durdu
Beklemekten kalbim yoruldu
Ruhum bosluklara savruldu
Bekledim bekledim sen gelmedin
Gittin elim bögrümde kaldı
Dünyanın bütün engellerini aşsam
Çağlayan pınarlar misali coşsam
Dağ demeden tepe demeden koşsam
Senin gibisini bulamam ki yâr
Bu hayat bana bir daha verilse
Gönlümü aydınlatan bir pırıltısın
Aşkına köle şu gariban gönlüm
Meftun oldum yoluna ellerim bağlı
Sen benim yaşam pınarımsın
Gecenin zülüfleri kapatır sinemi
Sevgi ırmak ırmaktı kapkara gözlerinde
Baktıkça taşan taşdıkça çağlayan
Hayran olurdu Sana her bakan
Sendin hiçbir zaman aşkına doyulmayan
Merhamet engin bir denizdi gönlünde
Seytan bile bazen ümitleniverirdi bu minvalde
Kanatlanır şu ruhum göklerin gizeminde
Hayat sen ne güzelsin mavinin çehresinde
Yağar lütfu ilâhi muhabbetin deminde
Hayat sen ne güzelsin sevginin neşvesinde
Dert, keder, elem gider ruhum rahata erer
Yürek yangin yeridir sevda ise kor gibi
Hayattan kopar âşık vurgun yemiş misali
Gün be gün erir biter yoktur onun visali
Yayılır herbir yere kanser hücresi gibi
Aşk hoyrat bir fırtına acimaz asla sana
Meçhule uzanan bir yolda
Duaların gölgesinde
Havf ve reca arasında
Gelgitlerde çırpınan
Bir yürek benimkisi..
Acziyeti Rabbime basamak yapıp
Duayla yürekler ısınır
Türlü türlü çiçekler açılır
Karanlık aydınlığa yol verir
Sarp geçitler bir bir geçilir
Güneşin zîyası tâ uzaktan seçilir..
Sevgi kutsal bir duygu sevenlerin kalbinde
Herşeyden değerlidir gönüldeki bu servet
Kıymeti bilinirse olur daim ziyâde
Göz kalbin aynasıdır söylemeye ne hacet
Sadâkât kelimesi kalmazsa eğer sözde
Sevda kara olmalı gözleri karartmalı
Acısı kor olsa da içinden gül çıkmalı
Aydınlık nüksetmeli karanlığı yırtmalı
Yârdan gelen elemi tâç yaparak takmalı
Sevda engin olmalı ufku sarıp sarmalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!