Cennetvari yurt
Karanlıkta yaşarken cahiliye insanı
Geldiğin anda Mevla nur doldurdu cihanı
Türlü ahlaksızlığın olduğu o toplumdan
Cennetvari yurt kurdun çöllerde yanmış kumdan
Uzanmış da yatıyor benim cesur mehmedim
Kimbilir neler görür ruhu revan yiğidim
Tâcı takmış başına övünür senle ceddim
Cennet yolunu gözler benim şanlı şehidim
Sevdanı da terkettin vatanın uğrunda sen
İnci tânesi gibi temiz derûni duygular
En güzel hâliyle yarınlara uzanır
Pırlanta gibi kirden arınmış ruhlar
Işıltısıyla cennetvâri havayı yaşatır
Cana can sunan huzurvâri soluklar
En güzel iklimleri temiz ruhlara tattırır
Bir gemi var
Çok uzaklarda
İçinde hayallerim umutlarım
Çalınmaya çalışılan emeklerim
Terkisine doldurmuş herşeyimi
Beni ben eden değerlerimi
Dar geçitler
Çıkmaz sokaklar
Karanlık kuyular
Gönlüm çok yorgun
Ruhum derbeder
Hayatın yorgunluğu sırtımda kambur
İçimdeki ben nerdeysen çık ortaya
Savun kendını karsı cık haksızlıklara
Yılma pes etme hakkını sonuna kadar ara
Cunku Allah her zaman senın yanında
Yüreğimdeki asalet cık ortaya
Karsı koy basını eyme sakın yılma
Percin vurulmus yuregime
Umutlarim bekliyor oylesine
Beni ben yapan guzelliklerim
Cirpiniyor yirtici bir kusun pencesinde
Güneş doğdu dünyama şükür gördüm bugünü
Lütuf yağdı gönlüme buldum derde dermânı
Açıldı tüm kapılar sevinç sardı bu canı
Öyle kudretlisin ki çok şükür Rabbim sana
Hâneme nurlar yağdı çıktım böyle sabaha
Söyledim soyledim anlayan yok söz tükendi
Feryadımdan dağlar yıkıldı denizlerin suyu çekildi
Sabrım kalmadı takatim bitti
Çileli dünya farkında mısın artık sesim bile kesildi
Yürüyorum yollar tükendi
Ağlıyorum gözlerimin yaşi bitti
Her türlü ahvaliyle elimde bir hayat var
Zemheride yanıyor çöllerde üşüyorum
Mevla yardım edince dertlerim yanıma kar
Dağları tepeleri yolları aşıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!