Yürek yangin yeridir sevda ise kor gibi
Yayılır herbir yere kanser hücresi gibi
Hayattan kopar âşık vurgun yemiş misali
Gün be gün erir biter yoktur onun visali
Aşk hoyrat bir fırtına acimaz asla sana
Gökyüzünden yıldızları topladım
Karanlığa inat
Boğazımda düğümlenen
Yüreğimi yakıp kül eden
Izdırabıma inat
Işıl ışıl oldu gözlerim
Nehir yatağında bir su gibi akıyorum
Kâh taşlara çarpıyorum
Kah yemyeşil yosunların başını okşayıp geçiyorum
Bazen coşkun coşkun akarken
Bazen duruluyor ve öylece süzülüp geçiyorum zaman tünelinden..
Bazen güneş ışınlarıyla parlıyor yüzüm
Dünya dönsün binbir umutla
Karanlıkları aşsın azimle ve hırsla
Zincirlerini kırsın geçsin tüm engelleri
Yaksın yıksın kötülüğe yardım ve yataklık edenleri
Bir varmis bir yokmuş
Bir zamanlar bir kul Selva yaşarmış
Neler yapmış nasıl yaşamıs
Acaba arkasında neler bırakmış
Sorarlar kulluk yapabilmiş mi
Bir zamanlar sana erkenden kosardım
Herşeyimi ardima koyardim
Seninle saadeti kucaklardim
Hani nerdesin hayat pınarim
Bir zamanlar senle gulerdim
Şöyle bir düşünüyorum da
Neler neler vermişsin Rabbim sen bana
Bir ot değilim yokluğa mahkum
Ne kadar Allah Allah dese de
Mükafatı seni sadece zikretmek olan
Bir ağaç değilim
Nice depremler gordum yikilmadim
Enkazin altinda kaldim ama yilmadim
Umudumla hayata sımsiki sarıldim
Baktim ki depremler de geldi gecti
Nice mutluluklar gordum ama sımarmadim
Yoģun bir hùzun dalgasì sariyor yuregimi
Mutluluk ucan bir balon tutamadigim
Bugun ben sanki oluyorum
terketmek istiyorum hayati
yangin cig gibi buyuyor icimde
yuzum donuklasti hayat belirtisi kalmadi bende
Bir umudun türküsüyle
Yürüyorum gündüz gece
Şeytana takıyorum çelmeyi
Bakmıyorum onun hiç yüzüne
Yakışmaz ki ümitsizlik bir mümine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!