Sarıldığında nefes alabiliyorum artık
Üzülmek istemiyorum böyle çocukça nedenlere
Ama kalbimin büyük kısmı hala çocuk
Sadece masum düşlerimin sınırları daraldı
Artık hayal bile kurulmuyor bulunduğum yaşta
Zamanla küllenen ateş oluyor
İdrakine varmadayım
Kederli hallerimin beni büründürdüğü
Yalnızlık özlemleri doldurmuş tüm zamanları
Çaresizlikler içinde ipuçları ararım
Kurtuluşlara götürecek
Kendimle bile iletişim kuramam
Gizli bir fısıltı
İçimde barındıramadığım
Soylu duyguları anlatır
Israrla sussun isterim
Olmaz tabii
Mahcup bir suskunlukla boyun eğerim
Soğuk bir zemin
Ama beyaz değil etraf
Garip yabancı…
Kalbimin her bir köşesi kimsesiz
Ben tüm yaprakları dökülmüş
Bir sonbahar ağacı
Kabuslarımın içersinden çıkardım kendimi
Hayallerimdeki sana ekledim birazımı
Birazımı gömdüm sensizlikle
Sessizlikte bir ağıt yaktım
Kalanımla
Yaktığım ağıda ağladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!