Selma Liman Şiirleri - Şair Selma Liman

ağlıyan gözlerim neden ağlardı bilinmezdi gözlerim bana ağlardı gözyaşlarım sel olmuştu hıçkırıklarımı dağlar taşlar duyardı ve şahit olurlardı gözlerimin ağlamasına gözlerim yüreğime ağlardı yüremin yanmasına sızlamasına ağlıyan gözlerim bana ağlardı benim dedenimin çektiği acılara ağlardı sana bana ağlardı bacaklarıma kalbime benliğime ağlardı gözlerim bana ağlıyordu sesizliğime ağlıyordu düşündüm de çok şeye ağlıyorlardı hayatım hep ağlamakla geçiyordu sahte gülücükler yer almıştı bende sana ağlıyordu

eğer engelli çocuğunuz varsa sakın onların özgürlüğünü kısıtlamayın onları eve hapis etmeyin ne olur bende bir engelli olarak bu yazıyı yazıyorum ben yaşadığım için yazmak geldi içimden sevgili anneler ve babalar her ne olursa olsun evlatlarınıza güvenmeyi deneyin onları anlamaya çalışın ne olur onları engelli diye veya imkanımız yok diye okutmamazlık etmeyin okutun eğitim alması için her ne olursa olsun yapın ben okumadım hiç bir zaman hep kendim öğrendim hep kendim hıs yaptım kendime bir söz verdim bunu başarıcam dedim sakın siz engellemeyin bir engelde siz koymayın onların hayatına ve düşüncelerine bırakın onları kendileri hayatını kursunlar hep sizmi olucaksınız ki yanlarında hayır bu hayat elbet birgün yanlız kalacak o yuzden onu hayata hazırlayın hayatta ki zorlukları öğrensin benim ailem beni anlamaz güvenmez neyin var diye sormazlar ama çok severler eminim ama ben kendi karalarımı kendim almak istiyorum kendi hayatımı kendim yaşamak istiyorum acı tatlı veya deli dolu yaşamak istiyorum benim düşüncelerim çok başka belkim sizin çocuklarınızın düşünceleride çok daha başkadır sakın ha diyorum ki onların engeline bir engelde siz eklemeyin benim hayatımda bir engel var bedenim ve baçaklarım o yetmiyormuş gibisinden bir engelde ailem koyuyor bundan ne anladım ki ha yaşıyorum ha yaşamıyorum farkı varmı sizce siz söylerin bana gelin hepberaber bu engele son verelim bu gözyaşları son bulsun sevgili annelerimiz ve babalarımız ne olur biz engellere şanş tanıyın ben bir engelli kızım yaşım 31 adım saliha sizden bunu istiyorum elbetteki sizde benim düşündüğümü düşünceksiniz benim ailemde beni anlar inşalah diyorum gelin hepberaber engelli aşalım ben resim yapıyorum iki kitap beraber yazıyorum arada şiirde yazarım ben ovapınar gazetesine de çok teşekür ederim onlar olmazsaydı sesimi sizlere duruyamazdım sevgili engelli arkadaşlarım size de sesleniyorum sakın ümitlerinizi kaybetmeyin ben kaybetmicem her ne olursa olsun gözyaşlarım sel veya deniz olsada vaz geçmicem benim bir arkadaşım var ressam rüstem yılmaz rüstem bey hep der ki sen çok güclüsün birgün yenicen derdi ailen anlar ben bu yazıyı yazarken ağıyorum tüm kalbimle diliyorum ne olur evatlarınıza engel olmayın lütfen anneler ve babalar sizlere seseniyorum çocuklarınızın hayallerile oynamayın onlarında hayatı var gelecekleri var vede düşünebiliyorlar ben tekrar ovapınar gazetesine teşekür ederim sevgül hanıma ve levent beye onlar olmasaydı bu yazıyı sizler okumayacaktınız ben birde arkadaşım rüstem yılmaza da çok teşekür ederim oda bana destek oluyor ve beni her zaman dinliyor anlıyor onada çok teşekür ederim
BU BİR ENGELLİ KIZIN KENDİ AĞIZINDAN YAZDIĞI YAZI

acı ah hayat sen varya sen beni
çok yordun halada yoruyorsun biliyormusun sen çok acımasızsın
ben seni yenemiyorum acıma acı kattın neşeme acı kattın sevgime acı kattın yüreğime
acı kattın sen varya sen çok çilekeşsin çilelerle dolusun sen gözyaşlarımın yeriine kan akıyor
gözlerimden o kanda yüreğimden görünüyordu yüreğim kanıyor artık yeniliyorum sana beni yendin artık
kalbim sustu tüm organlarım durdu çalışmaz oldu sevgimi aldın benden herşeyimi elimden aldın benliğimi aldın bedenimi ele geçir sanki ruhum çekiliyordu artık

ah beynim ah beyinim senin ne kadar önemli olduğunu yeni yeni farkına vararken bedenimin de hisseder olan ustun olduğu halde veya bedenim eksik olan varlığım olsada beyin berncik daha önemlimiş bedenini kolanmadığın halde beyn yetermiş onu yeni yeni idrak edebiliyordum kimisi bedeni sağlamken beynini kolanmazken çok acı çektiklerini görüyoruz dünyamızda pek çok yaşadığımız gördüğümüz her yerimizdedir ben bedenimi kolanmasamda beynimin kıymetini anlamaya başladım beyinle sevebilirim kalbimle beynimle biylik olursa her şey ortaya çıkardı bunu gördüm ah beyin sen nelere kadirmişsinde kadirini bilmenlerede öğret bunu acıyı kederi zorlukları hastalıkları güclüğü gucsuzluğu her şeyi beyinle yenebilirler ama bunun farkında değiller
saliha adıgüzel

ah hayat be sen gene yapıcağını yaptın ya sana ne diyim gönlüm sızlarken gözlerim ağlarken ne eyleyim ki ne söylerebilirim kii kalbime ve yüreğime canımı yakan bir sensin birde bedenimdi yüreğimi yakanda kalbimdi nasıl anlatabilirim dışarıya versen öksüz kalırdı kalbim yaşıyamazdı saliha adıgüzel

ah o deniz gözlerin ah o deniz mavisi gözlerin içimi ısıtırcasına aşığım o gözlerine bana baktığı zaman urpeti gelir üsürdum ama gene o gözler bana baktığında ısınırdım yanardım güneş sıcağında ısınır gibi ha o gözleer beni derinliğe götürdü denize savurmuşlar gibiyim aşığım senin deniz gözlerin
saliha adıgüzel

ah şu günler
biliyormusun şu an ben bulutları seyrederken eski günlere gittim hani seninle bulutları seyrederdik ya ah şu eski günlerdeki gibi ne güzeldi be derdim içimden ama artık sen yoksun bbe şu an sensiz bulutları seyretmek bile hoş olmuyordu tek başına seyredilmiyormuş o an anlamıştım sensizliğin nasıl bir duygu oluşunu saliha adıgüzel

Merhaba anne...
Nasılsın?
Ben iyiyim.
doğmama çok az bir süre kaldı
Ama sana söylemem gereken birşey var.
Kimilerine göre bazı eksikliklerle geleceğim..

Merhaba anne...
Nasılsın?
Ben iyiyim.
doğmama çok az bir süre kaldı
Ama sana söylemem gereken birşey var.
Kimilerine göre bazı eksikliklerle geleceğim..

Merhaba anne...
Nasılsın?
Ben iyiyim.
doğmama çok az bir süre kaldı
Ama sana söylemem gereken birşey var.
Kimilerine göre bazı eksikliklerle geleceğim..