İlk önce çok ağladım artık ağlamam,
Döktüğüm yaş ile yürek dağlamam,
Hasrete, tembelliğe yarar sağlamam,
Çalışıp, çabalayıp okuyacağım,
Ülkeme bilgi ağı dokuyacağım!
Bahar ile tabiata can geldi
Kar eridi ağaçlara kan geldi
Çiçek açtı kovanlara bal geldi
Sevinç ile karşıladık baharı!
Doğa bize menekşeyi az verdi
Geçirdiğimiz günler ne kadar da güzelmiş
Hani “kızım” derdin ya hepsi bana özelmiş
İnsan elindekini kaybedince özlermiş
Araya hasret girdi biricik anneciğim
Şimdi sen oradasın ben gurbet ellerinde
Burası Mut ilçesi,
Çoktur kayısısı,zeytini.
Yaylaları bir başkadır,
Mağras Dağı karşıdadır.
Kraekşi’de balıkları,
Mutlu olmak ne zor imiş dünyada
Ömrü boyu mutlu olan var mıdır?
“Mutluluk” denen şey anca rüyada
İnsanlara koca dünya dar mıdır?
Nice insan gelip gülmeden gitti
Burcu burcu kokan gülde
Ilgıt ılgıt esen yelde
Coşku ile akan selde
Barış olsun, barış olsun!
Türkiye’min dört yanında
İnsana haz veren tatlı sözü var,
Gökleri andıran mavi gözü var,
Gülünce gül açan masum yüzü var,
Evlerin neşesi sevgili çocuk!
Ağlamak yerine gülmelidir o,
Yeşerir tabiat çiçekler açar,
Laleler, sümbüller kokular saçar,
Arılar, böcekler neşeyle uçar,
Gönüllere sevgi dolduğu zaman.
Ağaçlarda olgun olur meyveler,
İkimizde küçücüktük,
Birlikte oynayıp güldük,
Kuş gibi gökte süzüldük,
Can ağacım, gül ağacım,
Seninleyken olmaz acım!
Kuytu yerlerde açarsın,
Gönlüme neşe saçarsın,
Birkaç gün sonra kaçarsın,
Mis kokulu mor menekşe.
Çok narindir senin gövden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!