Selim Sar Şiirleri - Şair Selim Sar

Uyuyor imiş billur gözlü yarim derin
Aşk-ı memnun eden bir sessizlik var
Susuz kalan dudaklara bir damla serin
Kalbime giden yollarda inan izin var

Damarlarım kuruyor, nefesim kesik

Ben sana uzak sen bana yakin
Gozlerin nemlensede silme sakin
Bu derbeder askin sonu cok yakin
Uzaktan sevmenin adi oldu: sitem

Gule diken kustu, bana sen

Ağlama sakın, sil o yaşları gözlerinden
Bil ki benden önce ağlamak yasak sana
Demi tutmadan bırakma sakın hayatı
Sarıl ki sevecen gönlüne bir gün katsın,

Zaman’a saklanan büyük sevdalar bile

Kimse bilmez, alev alev tütüyorsun göğsümden
Duyma diye susuyorum haykırırken içimden
Bir oruç tutarım gün de yok gece yok
Bu mevsimde zor gelir söz yok düşünce yok

Selim SAR

Bir bakış ki yaktı ol bağrımı derinden
Hücrelerim sızlıyor gece ve gündüz
Yüklemişim omzuma dertsiz bir beden
Yürüyorum durmadan gece ve gündüz

Gözümü kapatsam sen, açsam karşımda

Yad eller, buhran irmagi ve sedir
Kalbim sensiz inan nicedir sefil
Toplamissin sakliyorsun ruhunu
Kutlamali bu saklambac oyunu

Yorgun kefen, halsiz beden neylesin

Rüyalar küsmüş bana, gerçekler zaten yasak
Hicranın ateşi yağıyor gökten sağanak sağnak
Dilek ağacının dalları tartmıyor sevdayı bak
Sus deme ne olur, hasbihal edelim yar doyarak.

Konuşurken özlemek, can yurduna son bakış

Kalemim elimdeyse,
Huzur bulacak.
Yapraklar sararmayacak,
Guller solmayacak,
Gozyasi akitmadan bir bildircin,
Yuvasini bulacak.

Gidiyorum kalbimde adını sayıklarken
Gidiyorum her halin bir dirhem lezzet
Bilmeden içtiğim şerbet misali hayat
Gidiyorum gözlerimin geriye bakışıyla

Gidiyorum gelmeye en yakın halimle

Seni hiç terketmedim, özlemimle besledim
Kurumuş dudaklara bir damla su döker gibi
Hıçkıran her damarını okşuyormu gözlerim
Sabreden yüreğime karanfiller açar gibi

Yıkılmak üzre olan çaresiz gözlerinden