Selen Karagöz Şiirleri - Şair Selen Karagöz

Geçerim acımın şehirlerinden
belki bir akşamüstü sana rastlarım
sen tanımazsın beni yüzümdeki çizgilerden
bense tanırım seni bıraktığın izlerden!

Hayat anlardan ibaret gibi
Bir tek an önü sonu olmayan
Ne geçmiş ne gelecek ne şimdi
Bir tek an ele verecek seni

Karagöz'üm han içinde yolcusun

Ben geceyi beklemeyi seviyorum.
Ay ışığında yüzünü seyretmeyi
Yakaladığımda alelade bir sevi
Seviyorum vazgeçmeyi!

Hey, sen aynadaki ne çok benziyorsun bana:
benim gibi konuşuyor, benim gibi gülüyorsun
duruşuna bakılırsa gururlusun
kendini en güçlü sanıyorsun!
Aynaların sırları olurmuş dökelim mi ortaya!
Esasında zavallısın benim gibi!

Bana aklarımı soran aynalar
Kararan bahtımdan haberin var mı
Gün gözüyle gördüklerime tamam
Akşam güneşinden haberin var mı?

Sorsam cevaplamaz durgun aynalar

Y ULDIZ
Ötüken’de bir güzel
Ay Uldız aydan güzel
Ne güz ne yaz ne de kış
Taze bahardan güzel!

Gecenin içinde doğar tüm düşler,
Bir bakarsın ki geceye gömülür.
Unutulmak için de geç kalınmış,
Öyle çok zamandır vazgeçilmişler!

Baktım gökyüzüne bulutsuz mavi!

Giderek kalabalıklaşıyor yalnızlığım
En başta sevdiklerimle yalnızlaştım
Sonra sevmediklerimle soldu baharım
O benim baş tacı yalnızlığım
Bir ses ki derinden haykırıyor:
Ne çok kalabalığım!

Hoş geldin yeni yaşım!
yıllardır beni peşinden koşturuyorsun
bir farkın var mı geçen yıllardan
bakalım ne getiriyorsun?

Derdin aynalarla yoksa benimle

Ben umarsızım,
vazgeçtim doğanın çiçeklerinden
başka bir mevsim düşünüyorum..