Volkan idim hiç sönmeyen,
Küle döndürdüler beni.
Çiğnendikçe hep büyüyen,
Güle döndürdüler beni.
Sensiz şu alem dar bana,
Uzat ellerin ver bana,
Erken çevrildim harmana,
Yele döndürdüler beni.
Kimi alim kimi derviş,
Evvel kendini bilmemiş,
Deryalarda vurgun yemiş,
Kula döndürdüler beni.
Nice yürek gördüm kaya,
Ne güne erdim ne aya,
Mecnun oldum bir leylaya,
Çöle döndürdüler beni.
Yağmur düşer toprak deler,
Koyun kuzusuna meler,
Ozan sazında iniler,
Tele döndürdüler beni.
İnsanlık ardında koşan,
Ferhat gibi dağlar aşan,
Bendine sığmayıp taşan,
Sele döndürdüler beni.
Kayıt Tarihi : 19.11.2011 09:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/19/sele-dondurduler-beni.jpg)
Ferhat gibi dağlar aşan,
Bendine sığmayıp taşan,
Sele döndürdüler beni. tebrik ederim ..güzel bir hece şiriydi kaleminiz ilhamınız bol olsun
Ferhat gibi dağlar aşan,
Bendine sığmayıp taşan,
Sele döndürdüler beni.
'Çok güzel bir hece şiiri, yüreğinize sağlık kutlarım. Sevgi ile kalın.'
TÜM YORUMLAR (33)