Sele Döndüm Şiiri - Tamer Duran

Adım dünya, namı diğer fani dünya
Figanı bol, intizarı gani dünya
Kısa yoldan nasıl desem; yani dünya
Hayat sundum, neticede ele döndüm

Çayır çimen yaylak idim yol ettiler
Bağ bahçeydim kuraklattı çöl ettiler
Son demimde yaprak tutmaz dal ettiler
Ateş düştü alevlendim küle döndüm

Mantar gibi yüzeyimi donattılar
Donattıkça ışığımı kararttılar
Yeşil iken yaprağımı sararttılar
Dallarımdan döküldükçe kele döndüm

Gâh vakurla yıldızları izler gibi
Gâh sarsılıp yıkılmayı gözler gibi
Sıcaklardan kutuplarda buzlar gibi
Çözülerek çağlayanda sele döndüm

Rotam belli çizgim belli dönmekteyim
Dışım serin içten içe yanmaktayım
Görmez misin günden güne ölmekteyim
Kırık sazda paslı duran tele döndüm

Dağlarımı yürütmeye ramak kaldı
Deryalarım kabartmaya ramak kaldı
Zelzeleler yaratmaya ramak kaldı
Kıyametten önce esen yele döndüm

SERHATİ der ahvali hal böyle iken
Yürek yanar dilden dile söylenirken
Az da olsa bir çıkar yol bulunurken
Bülbül gibi ah-ı zarlı dile döndüm