Ümit yüklü baharlarla gel...
Sensizliği hissettirmeden,
Özlemleri küstürmeden,
Işıltılı sonbaharlarla,
Mavi akşamlarla gel...
Gel mahzun gülüşlüm;
Durmadan depreşse umarsızlığın yarası,
Ben mahzun bir çocuk yüreğiyle dirensem...
Korkutmasa benliğimi
Ömür dehlizlerinin karanlığı.
Zaman yarışında unutulur en koyu matem,
Avuçlarımda zaptettiğim özgürlük sevdasını,
Su misali duru,
Gönül bağım seninle,
Öylesine akıcı
Öylesine aydınlık...
Taze gülüşlerdeki canlılık
Bağışlar yepyeni umudu;
Tutkunun pırıltılarını,
Mimozaların kokusunu,
Ve sevdanın buğusunu
Getirdin güneşli ellerinle
Gömdüm derine acıları,
Geçmişin bütün yaraları unutuldu...
Dağseli
Bırak umutlarımız yarınlarda boy atsın...
Dalgaları köpük köpük alevlenen bir deniz,
Sevdamızı körüklesin ansızın,
Ne olur kararmasın dünyam sensiz,
Yine aşk,dolu dizginbakışlarda yaşasın,
En derin yerinde yüreğimin,
Hüzünleri bir köşede saklıyorum,
Yokluğunda çıkarıp takacağım süs diye.
Yüzümü güneşe dönüp ağlıyorum
Bu gidilen yol dönüşsüz diye...
Dumanlı yürekler,
Sildi gözlerdeki nem kokan sevdayı...
Ürkek bedenlere,
Şimşek gibi saplandı sözcükler;
Nedenler Niçinler tükeniverdi...
Nice tuğlalar daha eklendi,
Kalp camlarındaki buğu,
Tükenen içtenliklerin resmi,
Kırılan billur kadehinson parçası,
Güneşin sabaha vuruluşu,
Solan güllerin merasimi,
Umut yorgunu nergis kokusu...
Katıksız düşler yorgun düştü,
Bölük pörçük şimdi özlemler silsilesi...
Anılar, kuru yapraklar misali
Suskun ve döküntü...
Birkaç küçük gençlik hevesi,
Buruk gülümsemelerle hatırladığın...
Bir peri masalıyla başladı çocukluğum,
Bir aşk masalıyla sona erdi...
Büyüdü en çılgın çağımda,
Yüreğimde saklı sevda tomurcuğum...
(İzmir-1998)
Yüreğinde daima saklı kalsın
Bir umut damlası...
Zor anlarında gözyaşınla aksın;
Sonra şafakla beraber
Bir çiy tanesi gibi,
Seni tükenmek uykusundan uyandırsın...
(İzmir/Kemalpaşa-1999)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!