Selçuk Şeker Şiirleri - Şair Selçuk Şeker

Karakaşlar az değil.
Bu yaptığın farz değil.
Kırdın gönül ezgimi.
Çaldığın şey saz değil.

Şimdi geçen kaz değil.

Sev, sev desem, hiç sevmezsin.
Gel, gel desem, hiç gelmezsin.
Sevdim seni desem, gülüp geçersin.
Kalbimi kırar bana, aşkı zehir edersin.
Tin ra na, tin ra nan nayı ra na.

Günahları bırak artık, sevap kazan biraz.
Ömür su gibi akıp gider, zaman az.
Allah’a kul ol, yarattığı insana değil.
O Allah’ın emrine hiç, edilir mi itiraz.

Dünyaya nasıl geldiğini düşünür.

Kalbim bir camdır incitip kırma.
Tamir edilmez yapmaya kalkma.
Tamir edilmez hiç uğraşma.

Hey sen güzelim yaktın sinemi.
Tatlı bir söz söyle kırma kalbimi.

Seviyorum diyorsun, beni delirtiyorsun, yine ona gidiyorsun, beni sevmiyorsun.
Bana yalan söylüyorsun biliyorum, gören göz kılavuz istemez, görüyorum.
İkinizi de sevdim diyorsun, hâlâ seviyorum diyorsun, beni kahrediyorsun, sen beni anlamıyorsun.
Ah tatlım, dilleri ballım, yanakları allım, kiraz dudaklım, aşkım.

Seviyorum diyorum, ölüyorum diyorum, biliyorum diyorsun, seviyorum diyorsun, gülüp geçiyorsun.

Bu dağlara kar yağmaz, sevenler ayrı kalmaz.
Dağ dağa kavuşmaz, insan insana kavuşur, sevenler hep kavuşur.
Seni benden kim ayırır, ölüm bile ayıramaz, ecel bile ayıramaz gelirim sana, seviyorum seni.

Bu çöller susuz kalmaz, kutupta güneş doğar.
Karlı dağları eritirim, yar yanımdayken, rüzgârları yakarım.

Sevmek tapmak demektir, sevgi ekmek emektir.
Sevmeyi bilen için, aşk ölümüne sevmektir.

Bulduysan aşkını, sorulmaz ki yaşı.
Kördür aşkın gözü, odur ekmeyi aşı.

Yıldızlar gökte parlar.
O kız kalbimde atar.
Gönlümde sevdan yatar.
Sevmeli çok sevmeli.

Rüyada gördüm onu.

Ben beyaz oldu dünyam, hayallerime karlar yağdı.
Bekledim seni hiç boşuna, kolunda yârin vardı.
Simsiyah giymiştin, seni ilk gördüğüm ya orada.
Ellerin, gözlerin, ve sözlerin başkaydı, beni öptüğün anda.

Şimdi geride kaldı o günler, aklımda, kalbimde, bir tek sen vardın bilirdin.

Oy dağlara, dağlara, şarkı yazdım kız sana.
Çağırdım duymadın, yankılardı dağlarda.
Sevmişem seni, dön artık geri, yeter üzme beni, terk etmem seni.
Geli yomusun oy, gidi yomusun loğ, seviyorum seni da, bili yomusun.

Sinop’un köyünden, çıkmışım yayan.