Selçuk Şeker Şiirleri - Şair Selçuk Şeker

İçindeki derdini bana nasıl anlatsan, kelimeler eksik, sözler noksan.
Ben bu kadar çabuk yıkılmazdım, şimdi yanımda sen olmuş olsan.

Gördüm, en alçak, en vefasız insanı, insan değilmiş sanki bir hayvanı.
Ellerine kelepçe, diline mühür vurmuşlar, almışlar yaşamak, özgürlük hakkını.

Daldı yine gözlerim, bakıyorum uzaklara, aklımda sen varsın.
Gözümü yoldan ayıramıyorum, ismini dilimden söküp atamıyorum, sensiz yaşamayı inan düşünemiyorum.
Geceme senin adını verdim, gündüzüme senin ismini verdim, bir ömür boyu ben hep seni sevdim.

Bu sana kalbimden dinmeyen özlemim.
Özledim seni özledim, her gece yolunu gözledim, mavi gözlü özlemim, masmavi gözlerini özledim.

Bana ördüğün o kazağı, yazda bile giyiyorum.
Elimde resmimiz, sarılmışız birbirimize, bakıp ağlıyorum.

Sen benden uzakta, aşkımı arıyorsun, seni nasıl sevdiğimi anlamıyorsun.
Ben hâlâ hatırlıyorum, verdiğin o sözleri, şimdi bu olanlara inanamıyorum.

O karanlık gecelerde, yalnız yatılmıyor.
Taşıyor duygularım, kalbime sığmıyor.
Sevdiğim yok, aşkım yok, ben yalnızım.
Allah’ım yoksa, sesim mi duyulmuyor.

Ben hayatı birlikte geçirmeye değer, o aşkı arıyorum.

Aşk engel tanımaz, zorluklardan yılmaz, bu kadar çabuk yıkılmaz, yıkılırsa, aşk olmaz.
Ne istediğini bilirsen, almam daha kolay olur.
Güzel sevmek güzeldir, güzeli senin bilmek, özeldir.

Yavaş yürü, ama hızlı düşün, bu seni hızlı kılar.
Ne koş, nede yürü düşün, yakalamak istiyorsan zamanı, oku daha fazla oku.

Daha dün yanımdaydın, şimdi yoksun.
Daha dün yaşıyordun, bugün ölüsün.
Ağıtlar sana yakılsın, gözyaşlarım sana aksın, yeter ki sen, geri dön.
Ölüm gelir biranda olamazsın farkında, ecel çalar kapını Azrail alır canını.
Soru soramazsın, çare olamazsın, çare bulamazsın.

Yolcusuz yolların, yolcususun.
Umutsuz bir aşkın, mahkûmusun.
Kim bilir, kimi sevdi gönül.
Asık yüzün gülmüyor suskunsun.

Konuş kelimeler dökülsün dilinden.

O kız bana, bakar beni yakar, gel, gör, aşkından eriyip döndüm bir muma, bak bana, yak beni.
Gözlerime bir baksana, ellerimden tutsana, o ağacın altında, yanı başıma uzan.

Gözlerime bir baksana, ellerimden tutsana, odanın içindeki yatağın üstünde uyu bebeğim.
Bebeğim, meleğim diyeyim, canımı vereyim, yalnız seni çok sevdim, yalansa öleyim.

Bir hatam, bir suçum var ise benim.
Yalnız seni, seni çok sevmekti.
Senin aşkın bende, çıkmaz bir sokaktı.
Biliyorum, yanlış zaman, yanlış yerdi.
Benim tek hatam, seni sevmekti.

Söyleyeceğim sözler her zamanki gibi aynı.
Hissettiklerim her zamankinden biraz farklı.
Bu defa kalbim aşklı, gönlüm akıllandı artık uslandı, seni seviyor.

Anlatabilsem beni sana, aşkımı yazsam mısralara, satır satır okusan, o tatlı dilinle biraz konuşsan.
Kollarımda olsan, gözyaşlarıma dokunsan, ellerinden tutsam, gözlerine bakarak dudaklarından öpsem, tenin tenime deyse.