Geçmedi ömrüm sensiz neyleyim
Geriye sürgün yemiş bir kalp bıraktın
Boş bir liman gibiyim martılar misafirim
Sana sözüm söz başka ne diyeyim.
Melek olsam da kanatsızım, sana bir faydam yok
Anlamadığım bir şeyler var
Herkes kendi havasında
Yalan dolanla geçinen var
Kıl, tüy kimse beğenmiyor yar
Anneye yalan söylemeler var
Aradığımı hiç ezbere söyleyemedim
Tanıdıkça bu yâda değil dedim
Zamanla çözülür her şey bunu bilenlerdenim
Hiç ölmeyecek gibi yaşarım esir değil kalbim,
Yarından endişe etmem yanımda kalman yeter
İki ayrı ucundan baktım sokağın
Baş tarafındayım yanıyor lambaları
Islatıyor dudaklarımı sağnak damlaları
Kabullen kalbim o sana yazılanı
Yasaklıydık birbirimize ayıplandık
Kaçacak yer yok sanki rüzgârımdın alıp beni de savurdun
şimdi boş yatağım, dönüp baktım ıssız geçen hayatım
Neydin sen söyle kokularımmı? Yok sa korkularımmı?
hüzünlü bir sevinç mi yoksa gördüğüm en güzel rüyamı
Kaçacak yer yok başka bedenlerde hissettiğim sensin
Hadi kal son bir defa ortak ol derdime
Bitecek sandım bitmez deli fırtınam dinmez
And içermi insan dipsiz kör uykulara
Çekildi kıyılarım yoksan zaten hayat hiç bitmez
Ölüm içti gözlerim yudum yudum
Yeni bir hayata başlayacağım
Sonra yeniden sana karışacağım
Kendi kendime hiç yetemem
Senin ateşinle yanacağım
Sonra bir şarkı yazacağım
Bu sabah baktım penceremden
Bir ışık aldı gözlerimi derinden
Senin olduğun yer farksız cehennemden
Yok saydım seni kovuldun cennetimden
Kırdın beni bir yasak elma yüzünden
Gidilemeyecek kıyılara kürek çekmem artık
Doğmayacak sabahlara uyanmam artık
Uğraşamam yalan hayatlarla
Yalnız kalmayı, kendimin olmayı öğrendim artık
Bir garip yolcuydum, son durağımı buldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!