Diyarbakır'da hayata merhaba dedi. 2001 yılında Aydın'a yerleştim. 3. Sınıftan başlayarak doktora eğitimine kadar tüm eğitimi orada bitirdim. Doktora eğitimini halen Isparta'da devam etmekteyim. Lise yıllarından beri şiir, öykü, deneme ve makale türünde yazılar yazmaktayım.
Zamanla birlikte yaşlanırmış gözler. Hiç olmayacak sözlere akıtılırmış gözyaşları. Her günlüğün içinde elbette bir acı olurmuş. Sevgiler herdem yeşil değil ki her daim anılar kahkahalarla dolsun. Ne de olsa insanoğlu, doğarken ağlamış. Sanki tüm yaşanacakları bilircesine. Neyse ki sadece bedenler yaşlanmakla kalmıyor. Aynı zaman da yeryüzünü zamanı gelince terk ediyor. Hemde hiç şikayet etmeden hüzünler cehennemine. Ne toprak ne de sevgi geliyor insanın aklına. Sadece yaşanmamışlıklar kemiriyor. Yazdıkları günlüğün sayfalarını. Yavaş yavaş tükenen ömrümüzü hiç üşenmeden yazan tükenmez kalem bile şaşırıp kalıyor. Zamanın hiç umrunda değil ki zaten. O herşeyi eskitmeye devam ediyor. Sevgiyi eskitmek yerine keşke dostlukları ve şarapları eskitse. Neden acıların olduğu sokaklara ve yoksulluğun arşa erdiği semtlere uğramıyor. Keşke su gibi akıp götürse tüm yoksullukları. Hep dert caddesinde takılıyor. Keşke biraz mutluluk semtinde yatılıya kalsa.
Mezapotamya' da bir kuş olsam bir daldan öbür dala konan.
Görmesem kardeş kavgasını.
Hatta tek hücreli bir canlı olmaya da razıyım.
Yeterki Hasan keyfi sular altında görmeyeyim.
Yeşil bir yaprak olsam.
Cehennemi dünyada yaşamasam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!