Uçuyorum! uçuyorum!
Kuşlar gibi, uçaklar gibi...
Füzeler gibi, jetler gibi...
Uçuyorum! uçuyorum!
Hezarfen Ahmet Çelebinin
Düşünmek istiyorum ama neyi,
Hislerin en büyüğünü,
Düşüncelerin en kutsalını
Sevgi, kader birliği
Yarın ki gelecek günlerde
Üzüntü insanı öldüren bir zehirdir
Mutluluk yaşatır ve bir elzemdir
Üzüntüyü bırakıp yaşamaya bak
Dünya yansa da sen keyfine bak
Üzüntüsüz yaşayanlar genç kalırlar
Yaylam türkü saz evi
Alışıldık nezih bir mekan
Yayılmış bütün İstanbul'a
Lakin müşterileri de tanıdık
Alıyorlar her akşam müzik
Malatyadan, sivastan, ordudan
Varsın kan damlasın
Karın üzerine!
Varsın kar damlasın
Kanın üzerine
Ne kan damlar
Yeşilsiz bir bölgeye
Yetkili şair ol, yerin belirlensin
Yetkisiz şair ol, sitedeki ismin silinsin
Yeni katıldım antoloji.coma
Katılıyor musunuz bu yeni yorumuma?
Yetkili şair olunca çoğalacak
Çelikleri, demirleri eritebilir aşkımın sıcaklığı
Taşları, kayaları parçalar sabrımın selameti
Dağları aşar gücümün, cesaretimin kuvveti
Sarsılmaz inancım atomla bombalansa da
Ölümden öte daha nerelere gidebilirim ki?
Cemalin pek değişmemiş!
Eskisi gibi geldin bana
Neden diye soruyorum kendime?
Güzelde bakmışsın kendine
İlk okul arkadaşım, kardeşim!
Zaman hükmedememiş sana
Çekirge gibi yeryüzünde
Dikip gözlerini ansızın
Söylediler koro halinde
Yapamazsın da yapamazsın
Oysa ağır ağır dikildi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!