On yedi fidan şehit oldu
Görev yerlerine giderlerken
Fakat helikoptere ne oldu
Herkesin gözleri önündeyken
Ne biçim bir teknik arıza
Seslenelim bütün dünyaya...
Eylem yapmaları için insanlara!
Kadının kıymetini bilsinler diye...
İnce ruhlu olmalılar karşılarında!
Zaten bütün erkekler öyle olmalı...
Sevgi en büyük
Tehlikelerden daha güçlüdür! ...
Sensiz ölüm
Bazen arıyorum ölümü! ...
Senden uzak ve sensiz
Sönük yıldızlar, sessiz kuşlar
Sen sen değilsin ki!
Bence sen o yıllarda kaldın
Sen bence o yıllarda yaşadın
O güzelliğin o yıllarda kaldı
Şimdi değişmişsin!
Hem de çok
Sevgiye çağırıyorum sizleri
Kırmadan gelin en iyi kalpleri
Sevgi okşasın bütün gönülleri
Kainatı ve gerçek sevenleri
Tanrının yaşayan varlıklarını
Sokaklar, sokaklar sonu gelmeyen...
Ve başı bilinmeyen kaldırımlar!
Ne hancısı, ne yolcusu bitmeyen...
Yanlızlığımı paylaştığım yollar!
Suyunu, ekmeğini bulunduran...
Ağlıyorum!
Neden ağlıyorsun?
Kalbimden gelen bir ses
Bana ağla diyor!
Neden sana ağla diyor?
O ses de ağlıyor da ondan
Mehtabı sessiz sessiz uyur
Ve İstanbul yaşar uyumaz
İstanbul yavaş yavaş uyur
Ama mehtabı asla uyumaz
İstanbulda insanlar uyur
Arzuladıklarım gerçekleşmiyor
Yıllar boşu boşuna akıp gidiyor
Hayalden öteye asla gidemiyor
Düşünceler beynimi kemiriyor
Yanlızlık hep benim kaderim mi
Anlatılmaz bir duygu içindeyim
Hayatı unutmak istiyorum
Sevgiyi, aşkı, duyguyu, nefreti,
Kini, iyiyi, güzeli, çirkini
Unutmak istiyorum
Seveni, sevileni, kadını, erkeği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!