Yedi kat arşa, yedi kandil asar
Seni ararım
Karanlıkta parlayan her yıldızı
“Sen” sanar
Yıldızlara sorarım
Haber salarım kuşlara
Bir sonbahardı gidişin, gökler ağıtlar yaktı
Toprak kucaklayıp teselli verirken gökyüzüne
İçine çekti gözyaşlarını kara bulutların
Usul usul ve sessizce
Sanki bedenimden bir ruh çekildi, yerin dibine doğru
“Sabret! Yeniden dirileceksin! ” dedi mezar taze ölüsüne
Her aşk sonsuzluğu hakeder
Âşık, kalbinin kapılarına vurmuşsa aşkın mührünü
Sevgili dışında her canlıya
Elinde tutuyorsa dikenli gülü
Yüreğini kanada kanada
Yola çıkmışsa susuz çöller boyunca
The sunrise and the sunset
Somewhere over the rainbow
And my face on the mirrors
Flickering sea sparkles
During the nights under the moonlight
I can see when you are not there.
Her yerde sen
Eskimesin hatıratın diye
Kapağı açılıp yazılmamış bir okul defterinde
Bazen yerinde duramayan bir bebeğin
Çakmak çakmak gülümseyen gözlerinde
Bazen de unutulmamış sevdaları anlatan şiirlerde
Sadece benim bildiğim bir şehir kuracağım yüzünün deltasına
Mercan kapılarını, elçilerin veda busesiyle mühürleyeceğim
Hiç kimse giremeyecek, sevdaları gerçek çocuklardan başka
Şehrin anahtarlarını bir dilek ağacına teslim edeceğim
Issızlığın yollara karıştığı soğuk kaldırımlarında
Gülüşleri sokaklarda yankılanan çocuklar büyüyecek
Koynumda sakladığım masalları anlat!
Anlat ki suskunluk denizinde martılarla yankılansın
Bir gece kolye yaptım ruhuma
İki günahsız incini
Dolayıp astım boynuma
Bir ömür çıkarmamak için.
Sessizdir benim topraklarım ve ıssızdır
Bir tek yalnızlık çığlığı yankılanır
Eşini kaybetmiş turnaların son uğrak yeri
Son nefes, son ümit, son çığlıktır.
Güneş doğmaz bu makus topraklarda
Hatırası yazılır mı su üstüne ya da kalır mı
Bir çift göz kalbe değer mi her haliyle
Rüzgârda dalgalanan ince saçlarını
Eylül kırmızısında görür müyüm yine!
Bir mavi kalem çizer mi denizin resmini
Bu gece sana en güzel şiirimi yazıyorum
Hiçbir şairin şiiri benzemez benim şiirime
Onlar şiir yazar, ben seni yazarım
Şiirleri küflü aşk kokar şairlerin
Benim sana aşkım küf tutmaz
Her daim toprak kokar yağmur sonrası.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!