korkutuyor bu sessizlik
boğuyor ruhumu
anladım buymuş sensizlik
bakıp görememekmiş
görüp sevememekmiş
anladım
karanlığa sakladım umutlarımı
bu yüzden sevmedim hiç aydınlığı
güneşi avuçlarıma gömdüm
ve
hiç görmedim güneşin batışını
uzun siyah saçlarım vardı
1-
gönlümde açan çiçek misin?
beni benden eden misin?
kaç gel desem gelir misin?
gelip beni sever misin?
Sabaha karşı kapılar kapanır,
Vakit artık geçtir açamazsın.
Aydınlık kaplasada ortalığı;
Yinede karanlıktan kaçamazsın.
Kapılar kapanacak,
Çokça vakit olmasa da gideli
Seni ben giderkende sevmiştim,
Balçık güneşe engel olamaz.
Giden ayaklarındı bilirim,
Kalbin bırakıp gitmiş olamaz.
Her gün sabah güneşe sen derim,
Sen;
Koklamak istemediğim bir gülsün bahçemde,
Ama koparmaya kıyamadığım,
Sen;
Unutmak istediğim tatlı anılarımsın,
Sende gittin;
Hepten yalnız kaldım.
Kapıları kapattım sıkıca,
Ruhumu gömdüm karanlığa,
Sadece sen varsın.
yokluğunun kor ateşindeyim
ben bu gitmelere pek alışkın değilim
dokunulsa hasretimden öleceğim
gözlerim yerinde çıksa
feraha ereceğim
bu gün o yere
Coştu coştu uçtu gönül
Uçtu yere düştü gönül
Yükseklerde gözü yoktu
Yerden yere düştü gönül
Göz görmez oldu uzağı
Gül diyorum kara gözlüm gülsene,
Surat yapma biraz umut versene,
Kırgın gönlün hala barışmadımı?
Sev diyorum, karagözlüm sevsene
Ben seni çok ama çok seviyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!