Senelerdir uğraşırım
Ölüm'ü öldüremedim
Yıllardır çalışırım
Ölümü öldüremedim.......
Bebekken girdi hayatıma
suskunluğuna alışmamalı yüreğim
yokluğun olmamalı günlerimde
kelimeler
hep seni anlatmalı dilimde
son hecem sen olmalı
gün bitmemeli senin yanında
Kan ter içinde uyanırım uykularımdan
Korkulu bir rüya olur yokluğun
Saatlerce bakar ağlarım boş duvarlara
Medet umarım karanlıklardan
Alel acele giyerim kırmızı pabuçlarımı
peki
öyle olsun
sende sevme ne çıkar
bırak gönlüm kor olsun
bir hare'de sen at
çırpınan yüreğime
gecenin rengi simsiyah;
içim gibi,
bir sızı çıkar gelir derinlerden,
kapkaradır rengi.
aydınlık bilmez düşlerimden,
bulaşan tek renk
Ben hep senin yokluğuna yandım
Oysa sen vardın
Teninle vücudunla vardın
Belki sana hiç dokunamadım
Kaç geceler hayalinle uyandım
Ben hep senin yokluğuna yandım
sana zamanın birinde,
yeniden bir şiir yazacağım.
yazıp yazıp heceleri,
baştan yine,
yeniden bozacağım,
her hecede, her mısrada
Beni sevdiğini biliyorum
Beni sevdiğini bilmek yetmiyor
Gözlerini görmeliyim
Sözlerini duymalıyım
Ruhuna dokunmalı
Ben Sende sen olmalıyım
Yine bir hüsran,
Yine bir kayıp.
Yine yeniden bir umutsuzluk
Yakıp kavuran,
Bilinmezliğe savrulan bir mutsuzluk.
Bir kaygı,
Eğer bir gün olur yolda rastlarsan,
Tanıdık sanarda belki bakarsın.
Eğer bir gül iken vazoda rastlarsan,
Güzel diye belki çeker koklarsın.
Masmavi göklerde kuş olup uçarken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!