Sen gittin kar yağmadı daha sana güller yağdı.
En güzelinden kokusunu aldığın elbısene sİndİrdİgİn
İki cihan resulunun zemzemlerle yıkadığın
İhramlarının dudaklarını sürdüğün hacerül esvet taşının
Arafatın kabenin ve islamın beş şartının birini
Yerıne getırmenın mutluluğu yüreğinde.
Bana hurma getir
O hurmakİ en gusel etten lezetlİ doyurucu
Birde zem zem suyu
Arınmam için de dua da et.
Bir genç kızın çeyızı ne olmalı dersen
İhramı olmalı derım.
Senin ALLAH ı sevİyorum demenİn icratını yaşaman
Mekke de Medınede yenİden doğman
Hoşgeldin Selcen der gİbİ Mekke halkı
Sen hicret ettin sendeki senden ulvi ruhi mis kokulu diyarlara
Yurtların dışına değil yurduna imanın
Dünya zeka şampıyonu bir beyının imanı inancı yaşamı
Yaradanı bulma yolculuğunda
Beklıyoruz en taze hacı seni
Hava alanlarına sığmayan yüreğimizle
Hoş getırdın kendını bıze demek ıcın.
Şiirin ciğerleri seni bekliyorken
Bizlerde pozıtıf yüreğinin selamını almanın özlemi içindeyiz
Kayıt Tarihi : 20.12.2007 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İhsan Dayı Ölmüş
İhsan dayı ölmüş
Ankara'da
duydunuz mu
hani şu sağırlardan
yadigâr
ah anam çileli anam
yaşmağı efsunlu
gözleri yosunlu anam
bitkin bakışıyla
nasılda gizliyor
derbeder yaşlarını
yorgun yüreğine
tek o kalmıştı
sağırlardan İhsan dayı
birde anam
...
İhsan dayı ölmüş
duydun mu
ecel onu Ankara’da
alev alev uzakta
Ankara’da çok uzakta
zemheride yakalamış
yolunu kesmiş
İhsan dayının
duydunuz mu
...
ne acı İhsan dayı
ansızın gidişin
Micingirt sessiz sensiz
Campaşa eze suskun
yanar kıvranır perişan
zıgav öksüz sahipsiz
bana da ağıt yazmak kaldı
...
celepte yok lütfü de yok
İhsan dayı da
sahi Kamil nerede
18.02.08 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
İhsan Dayı (İhsan Sağır) geçici olarak geldiği Ankara’daki çiftliğinde çıkan yangında yanarak rahmetli oldu (18.02.08) . Allah’tan rahmet diliyorum...Yazacak söz bulamıyorum.... Ömür sermayesi bu kadarmış..
http://www.omerekincimicingirt.com
Ömer Ekinci Micingirt
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
--------------------
Bu şiirin hikayesi:
Her nefis ölümü tadacaktır. Kıyamet günü, ecirleriniz size mutlaka ödenecektir...
Bir imtihan olarak size iyilik ve kötülük veririz. Sonunda Bize döneceksiniz.
Sonradan verilen herşeyin bir sonu vardır. Asıl olan O'dur. Herşey geçici, Kalıcı olan yalnız O. el-bâqî, huvel-bâqî
Beşer olmak sonradan kazanılan bir vasıf, onun da bir sonu var: Ölüm. Nitekim nice peygamberler geçti, hiçbiri bu alemde kalmadı, hepsi Rablerine döndüler. Çünkü hayatta insanın başına geleceğinden kesinlikle emin olduğu tek bir şey varsa, o da ölümdür.
Ölüm ise Kelebeğin Kanatlanıp Uçmasıdır.
TÜM YORUMLAR (1)