Selanı Okusun Bülbüller

Yeryüzünde seven erkek yalnız mecnundu o da öldü
Yeryüzünde sevdiği giden erkek yalnız benim bende senden öldüm
Gece... sularda oynaşan martılardan sonra başlar kanat çırpınışım.
küçücük dalgalar sarar sarartılarımı aşk üşür su ölür susamışlığımdan
G-özlerim yüzünde ve gözlerinde ve de özlemlerinde
'Ay'la ve yakamozlarla sevişip-oynaşması gibi... akışırım
Suretine sevişken arzular ekler beklemelerim
'toplamı' olmayan sevgi kalıntılarından arda kalan sen
Işık ve sen aynı oldunuz dokunamadıklarımın ikilisi olarak
İçimde yansımanız doğurgan hasretler pazarlıyor aşka…
Sevilme tavanında tavlarımın tavrı tenine tümleniyor
Bulutlar değildi senli damlaları getiren
Yalan
Ağaçlardı bulutları getiren ve güllerdi seni yağdıran

Nerede ağaçların? Nerde gül tomurcukların nerde ben

Ne vereceksin gözyaşlarına biraz daha biriktir acıları
Yılların susamış sılasında sela okumasın bülbüller sana
ne istedin kalmalarımızdan
Ulaşılmaz ve dönmez bir dünyaya döndü ay günlerin
unuttun yılların emeğini başka kar beyaz sevdalar sülün oldun
Emiyorsun sevgileri ve ahlarımı ölüm de var gülüm

Yeryüzünde seven erkek yalnız mecnundu o da öldü
Yeryüzünde sevdiği giden erkek yalnız benim, bende senden öldüm