Selamsız bir sabaha uyanır, kaldırımlar
Soğuk yırtar üstümü, yalnızlık parçalar
Papatyadan mi bu koku, buzdan havalar!
Umut savurur, rüzgarın getirdiği yarınlar
Güneşimi saklamış, sabahtan bulutlar
Açsam pencereleri, esse bahardan rüzgarlar
Senden bir hüsn-ü koku getirse,
Canlansa beden, aydınlansa sabahlar
Geçmişten geleceğe, ömürlük bakışlar
Buluttan karadır, yüzündeki yansımalar
Ruhumun boğulduğu şu azgın karanlıklar
Almadı canımı, boşa aktı sular
Yalnız yürüdüğüm karanlık sokaklar
Sensizliği aydınlatmadı, sönmüş lambalar
Bir yalnızlığa ardalanırken yarınlar
Hüzün yüklenir, yığın yığın kara vagonlar
Dudak buzdan kesilir, saçılır kanlar
Göz kesiğidir, kapanmaz yaralar
Sürünür beden, can cekişir ruh
Ölümedir hasret, okunmayan selalar
Emin Bekiroğlu
Kayıt Tarihi : 5.10.2024 23:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!