1970 yılında Tokat'ta doğdu. Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi’ni bitirdi. Ankara'da yaşıyor.
Şiirleri, yazıları ve söyleşileri çeşitli edebiyat-sanat dergileri ile gazetelerde yayımlandı.
SON UMU
Metin Altıok’a
eski bir ilkyaz resminden yontulmuş
göğünü arayan sorularla geldim
düğümlenen sesimde dizginsiz sözcükler…
Dün ilk kez yeniden düşündüm seni
Bir çiçeğin gölgesine gömüp yüzümü
Baktım dakikalarca aynı zamana.
Bir sis gibi dağılan anılardan geri
Hiç bir şey kalmaz sanırdım meğer
Bakışların belleğimi zorlamadan önce.
ESRAR
çözüldü dilimin büyüsü, anladım:
her liman bir öncekinin sığınağı
hiç kuşkusuz dün de ikizkardeşi ölümün
yoluna gül adadığım yoleri, bağışla
Akşamdan beri yağan kar kapatmış yolları.
Buzdan birer cam karşı ki gecekondular
Beyaz bir yokluğun içinde belli belirsiz
Serçeler bile uçuşmuyor
Yalnızlık şimdi bir akasya ağacı gibi
UR
ipsiz bir uçurtmadır göğünden yalıtılmış sesim
yüzümü unutturduğum yerde görkemli
bir ben’e adamıştım oysa günün ve sözün andını
yazık boşuna, boşuna akran bilmişim yaşımı
İZ
Dilek Bingül' ün anısına
gidiyorsun, dudaklarında ürperten bulanıklık
yanıtsız soruların soğuk esintisi
çiğnenmiş mevsimin gücenik göğünde
KİKLİMSİZLİK
koynunda sakla üşümesin bu an’ımız
dudaklarında buruk tadıyla kalsın
buğulu gözlerin bir gece yarısı treni
nerelere götürdü beni bir bilsen
KANDİL
“ölüm gelecek gözleri gözlerin olacak”
Cesere Pavese
ne mi kalır yalnızlığına yakıştıramadığın benden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!