Tarlalar sürülmeyi, toprak tohumu bekler.
Kaç zamandır içimi yakar acı gerçekler.
Yel unutmuş harmanı, el unutmuş kirmanı
Tel unutmuş ozanı, öksüz köyler, tünekler.
Sahne almış oyunlar, bükülüyor boyunlar
Kaval çalar koyunlar, çakal kurdu fişekler.
Aymazlık yakasında, sağırlık yılkısında
Cazgırın arkasında boyna ulur köpekler.
Akıl ıssız, fikir boş; algı körkütük sarhoş
Hayat gitgide mayhoş, taşla dolu etekler.
Kol gezerken felaket, vurdumduymaz cehalet
Kıyam ette selamet… Ölüm yaşamı tekler.
24.03.2020
Salih ERDEM
Kayıt Tarihi : 3.4.2020 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)