Selam Söyle Şiiri - Reşat Karabağ

Can dost Zühal’e…

Yapma be güzel İnsan;
“Gidiyorum memlekete, bir isteğin var mı? ” Diyorsun…
Olmaz olur mu?
Onlarca yıldır hasretim toprağına…
Biraz da benim gözümle bak; Ardahan’ıma
Bir nefeste benim için al orada
Güzel insanlar göreceksin çarşıda, pazarda
Sakın boş geçme
Ayrı ayrı selam söyle her birisine;
“Çok uzakta, bir dost sizi çok özlemiş,
Bir gün o da gelecek,
Gelmek üzerine umutları hep taze…” deyiver…
Selam söyle havasına, suyuna
Selam söyle toprağına taşına
Bilirsin ki;
Tertemizdir kirletmez elini, el sür toprağına…
Benim için de su iç
Millet bahçesinin çeşmesinden kana kana…
Selam söyle bin bir çiçek açan düz ovaya ,
Selam söyle nazlı nazlı akan Kura’ya
Selam söyle, gurbete oğul gönderen
Anaların gözyaşlarına,
Selam söyle toprağına emanet verdiklerimizin
Mezar taşlarına…

Reşat KARABAĞ