Selam Söyle Şiiri - Zeynal Yaman

Saba yeli var git sılama selam söyle benden
De ki: bir garip hicran sazıyla şarkını söyler
Dargınsa bana, okşa başını, öp gözlerinden
De ki: Affet, gidenler bir daha dönmeyecekler

Otur da Çoruh’un kıyısına, dinle sesini
Bak hâlâ aynı rüzgârdan mı alır nefesini
Benden sual eylerse sakın kırma hevesini
De ki: Kaderde var ise gün olur vuslat olur

Çık kalesine seyreyle taşını, toprağını
Çekinme gir koynuna gez bahçesini bağını
Bir de benim için öp her iki gül yanağını
De ki: Bazen bir buse bir hastaya hayat olur

Sonra düş yollara, aş tepeleri, var köyüme
De ki: Ayrılığı tartmışlar, denk gelmiş ölüme
Pınarından su al gönder içireyim çölüme
Bakarsın çöller yeşerir, ye’s gider umut olur

De ki: Zeynal da hicranlı yılların çocuğudur
Kalbi iki parça hem Batılı hem Doğuludur
Hasreti hiç dinmedi, gözleri hep buğuludur
Ağlarsa yağmur olur, ağlamazsa bulut olur

Ey Zeynal, sen de saba yeli gibi zahmet eyle
Sılayı rahim yap, hem ervahına rahmet eyle
Madem hasret yakar içini, gel merhamet eyle
Gayrı sus, bir şey söyleme, söylersen galat olur