Selam Olsun Sevdalı Yüreklere

Siteleri geziyor, şiirler okuyorum.
Aşk şiirlerinde bile bir ah var,
Bir pişmanlık, bir keşke.
“Şöyle iyi ki yaşadım” diyen o kadar az ki.
Anlayamıyorum…

Hala süren aşkların özlem şiirleri dışında,
Neden kimse yaşadığı aşktan mutlu değil ki.
Yaşarken hissedilen duygular nerede?
Sadece yaşarken mi var aşk…

Maşuk gidince biter mi aşk,
Biter mi o güzel duygular.
Yerini ahlar, sitemler mi almalı hemen.
Benim olmayan başkasının da olmamalı,
Var mı bunu demeye hakkımız…

O sevgiliyi seçen biz değil miyiz,
Biz almadık mı hayatımıza,
Biz açmadık mı yüreğimizi.
Mecbur mu biz onu sevdik, diye bizi sevmeye…

Çok mu zor, “Yaşandı ve bitti” demek,
Geleceğe bakmak, hayata güvenmek.
Onla olması gerekseydi olurdu, demek.
Sevmek istedim, sevdim,
Her şeye rağmen bitti, diyebilmek…

Neden sevda bitince yok sayılır anılar.
Hiç yaşanmamışlar gibi…
Yaşananları yok saymak, kendimizi yok saymak değil midir?
Haksızlık değil midir bu sevdaya, sevgiliye…

Şöyle dolu dolu “Sevdimmm” demek ne kadar güzeldir oysa.
“iyi ki karşıma çıktın, iyi ki sevdim seni”
Düşünün birinin size bunu söylediğini.
Ne kadar güzel olmaz mıydı hayat.

Beklentisiz, karşılıksız sevmelere inanmadım hiç.
Sevdalar karşılıklı olmalı evet.
Aşk iki kişiliktir…
Sevdiğinde yer bulmalı seven yürekler…

Ama olmuyorsa, bu yükü nasıl yükleyeyim sevdiğime.
Nasıl ah edeyim, sevmediği için…
Aynayı kendine çevirmeli insan,
Yüzleşmeli kendisiyle…

Tamam, duygular söz dinlemez, kabul.
Sitemler, ayrılıklar olmasa böyle şiirler de olmazdı.
Aşk umuttur, mutluluktur, hayattır…
Hayat için, aşk için, sevdalar için,
Gidenlere “Yolu açık olsun”, demek.
Biten sevdalara “İiyi ki yaşandı”, demek,
Yüreği öylesine hafifletiyor ki…

Umut dolu, sevda dolu şiirlere ve yüreklere selam olsun…

09.05.2010