Selam Olsun Kartanesine...

Selamlar olsun kartanesine, özlem çektiğim,
yüreğimde beslediğim birtanesine...

Selamlar olsun gözbebeğime, hasretle yandığım
kalbimde sakladığım sevgiliye...

Hani bazen geceler geçmek bilmez, sanki samanyoludur bütün düşüncelerin, kalbin çırpınır sahipsiz zavallı ve zayıf, bir serçeyi kıskanır can, tozlu ve bulutludur bakışların, her an toprağa bereket dökercesine ama hissedersin ki, ellerinde büyür AŞK adımların onadır kan bedenini dolanır şaşkın, neyin değiştiğini anlamadan hızlı ve humarsız...

Herkes kazanmayı ister ki, kazanç nedir sahip olduğun mu, olmak istediğin mi, işte bu soruya cevap veremez insan nihayetinde herkes hayatın elinde birer kurban…

Koklamak isterdim tebessümünü…
Sevmek isterdim yürüyüşünü…

Kimbilir adımların küçükmüdür,
beyaz parmakların kadar.
Kimbilir dudakların tatlımıdır,
sıcak sözcüklerin kadar,
aşkı çoşkuyla haykırışın kadar,
sevgiyi tüm samimiyetinle anlattığın kadar...

Özlermi, bekler mi kolların boynumu
kimbilir...

Kartanesi gibi sevgiliye hasret, su olup dökülmek de var kaderde,
toprakda filizlenip bereket olmakda...

Büyük bir umutla coşkuyla tebessümünden öpüyorum kartanesi,
herşey gönlümüzce olsun...

Yeni bir günde hasretle ve özlemle tekrar günaydın…