Selam Olsun... Şiiri - Abdurrahim Zararsız

SELAM OLSUN..!
Hamd olsun Âlemlerin Rabbı, Din gününün sahibi, Rahman ve Rahiym olan Allaha.
Hamd olsun analarımızın rahminde dilediği gibi şekil vererek bizi yoktan var edip, bize gönüllerimizi bahşederek, Güneşi, Ayı, yıldızları, yerleri ve gökleri bize müsahhar kılana. Ve binlerce hamd-ü senalar olsun bizleri karanlık ve zulümattan Nur’a çıkarmak için Muhammed Mustafa (SAV) ’i gönderene...
***

Selat-ü selam olsun... var oluşumuzun yegane sebebine. Selam olsun... Daha dünyaya gözlerini açar açmaz; Kâbedeki bütün putların yıkılmasına, bin yıllık şirk ateşinin sönmesine, Kisranın ondört burcunun yıkılmasına, Sava gölünün bir anda kurumasına vesîle olana...
Selam olsun... yer yüzünün gelmiş geçmiş en müstesna fertleri olan peygamberler silsilesinin en son, en mükemmel ve en nuranî halkasını teşkil eden ve kendisinden önce gelen bütün peygamberlerin bütün seciyelerini kendisinde toplayarak “Hâtemül Enbiya” vasfı ile onlara “Reis” ve dinlerinin asıllarına “Varis” olana...
Selam olsun... İsa’nın müjdesine, İbrahim’in duasına, Âmine’nin rüyasına, Ebubekr’in dostuna, Hatice’nin yârına, Fatma’nın babasına, Ali’nin kayın babasına, Hasan ve Hüseyin’in dedesine ve bu ikiye Üsâme’yi ekleyene...
Selam olsun... Rızkı mızrağının ucunda kılınana. Selem olsun, mazlumların, kimsesizlerin, gariplerin sığınağına. Selam olsun, hasırlar üstünde uyuyup evinde iki gün üst üste buğday ekmeği yemeyene. Selam olsun, omuzları genişe, gözlerinin akı hafif kırmızıya, yüzyıllardır gerçek mânâda gülen ve kıyamete kadar gülecek olan gözlerin yegane ışığına. Selam olsun, gülümsediğinde dişlerinin nûru ile yeryüzünü aydınlatana. Selam olsun, hayatın kendisi ile anlam kazandığına, aşk ve muhabbetin kaynağına, bulutların gölgelediğine, ağaçların ve taşların selamladığına, Medine’nin bağrına bastığına. Selam olsun, hüzünlendiğinde Rab’ binin teselli ettiğine...
Selam olsun... Kıyametin kopmasına yakın, elinde kılıcı ile gönderilene, zalimlerin korkulu rüyasına, korkusu düşmanlarının kalbine bir aylık yoldan salınana. Selam olsun, tağutların helakine, zulmün ve batılın zailine sebep olana. Selam olsun, kendisine uyulmaktan başka çare olmayana, kılıcıyla karanlığı bir şimşek gibi ikiye bölene...
Selam olsun... Yüzyılların kopukluğundan sonra, bütün insanlık adına Allah’ın irtibat kurup âlemlere rahmet olarak gönderdiğine. Selam olsun, getirdiği Nur’la Kainatı birden bire şenlendirip coşku dolu muhteşem bir zikir ve şükür mescidi haline getirerek insanlığın gecesini gündüze, kışını bahara çevirene...
Selam olsun... Kendi çocuğunu diri diri toprağa gömecek kadar vahşî bir topluluktan, en medenî milletlere medeniyet dersi verecek derecede yüksek seciyeli bir cemiyet meydana getirip o cemiyetin her bir ferdini, beşeriyete yol ve yön gösteren, insanlık semasında pırıl pırıl parlayan birer kutup yıldızına dönüştürene...
Selam olsun... Kâinat Kitabının ulvî sırlarını, derin muammalarını en güzel surette anlayıp, en güzel bir metotla anlatarak, insanlığı ebedî yok oluştan kurtarıp Cenabı Hakkın sonsuz saadetler ülkesi olan Cennetine davetli aziz birer misafir durumuna getirene...
Selam olsun... O muazzam maddî ve manevî inkılâbı bütün dünyanın düşmanlığı ve türlü mânilere rağmen Yirmi üç sene gibi kısa bir zamanda gerçekleştirip, dost ve düşman herkesin hayranlık ve takdirini toplayıp Rabbi’nin övgüsüne mazhar olana...
Selam olsun... Kendisine Cebrail (as) gelip “Rabbın sana iki teklifte bulundu; Ya yerlerin ve göklerin bütün hazinelerinin anahtarları ile birlikte kıyamete kadar hayat, sonrada Cennet, ya da Rabbına kavuşmak için hemen ölüm” dediğinde O Büyük Vuslatın heyecanı ile “Beli-Refikül Â’ lâ (Hayır ben Büyük Dostu istiyorum) ”diyerek Ona dönene...

Selam olsun..! Selam olsun..! Selam olsun..!