Selam Olsun Şiiri - Aydın Çetiner

Neyim varsa bırakırım.
Bakmam arkama bir daha.
Kalsın sevdalarım...
Kalsın hayallerim...
Akmasın göz yaşım.
Dönmesin dertli başım.
Hazan oldu yazım kışım.
Hani dostlarım, hani eşim?

Gidiyorum işte!
Selam olsun!

Bir gün daha doğacak mı bilmem?
Çıkacak mı yıldızlar gök kubbeme?
Buğulu yaşlı gözlerim,
Bir daha görür mü seni bilmem?
Şerha şerha olmuş ciğerim,
Bir çare bulur mu bilmem?
Olmadı işte! Olmadı!
Coşan ırmağım,
Menzile varmadı.

Gidiyorum işte!
Selam olsun!

Gözlerim ararken seni,
Hep baygın baygın...
Serseri yalnızlıklarla,
Bitap ve yorgun...
Sararmış bir yüzün çizgilerinde,
Gücenmiş ve dargın...
Boynu bükük kalakalmış,
Bir yolcuyum ben.
Her insan gibi,
Kaderimi yaşarken,
Elvedasını sunarak,

Gidiyorum işte!
Selam olsun!

Nice ay yüzlüler...
Nice bülbül sözlüler...
Gelip geçti bu devrandan.
Hepsi de etten, kemikten, kandan...
Kimi serden geçti.
Kimi candan...
Kendini bilmeyenin,
Farkı var mı?
Ondan bundan.
Bilemedim, soramadım, bulamadım...

Gidiyorum işte!
Selam olsun!

(Bursa-Ağustos 2014)