Attık çelik kollarla hayat denen şu zarı,
Sizler Nâzım olurken, bizler de Atsız olduk!
Ne cenneti düşledik, ne görkemli mezarı,
Taht şerefsize kaldı, şerefle tahtsız olduk!
Yufkalıktan eser yok, tunca döndü yürekler,
Soysuzları tanırız yeşil parkalarından,
Çetin yollarda kalmış kurt kostümlü inekler,
Hatırası kalmadı, güldük arkalarından!
Çok sızladı gönlümüz düşenlerin yasından,
Yusuf yüzlü Eren'ler, aslan gibi Fırat'lar,
"Kelle" deyip geçtiler onların arkasından,
İnsan soysuz olunca kızarmazmış suratlar!
Makam için alçağa, soysuza baş eğmedik,
İtibarımız ırka, sancağa ve mâziye,
Melâmet hırkasını bir gün olsun giymedik,
İzinden hiç çıkmadık, selâm Büyük Gâzi'ye!
31.01.2022
Muharrem EmerözKayıt Tarihi : 14.5.2022 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!