Düşsel avuntularını yok ediyor
Bu karanlık gerçek...
Sığındığın limanlar çoktan terketmiş seni
Ve
Yağmurların ıslatmıyor artık
Duyduğun tüm güzel sesleri...
Suretini,sesini,herşeyini özlersin fakat
O gelmez.
Dayanabildiğin kadar yalnızsındır artık.
Ölümün,kulağına adını fısıldadığı saatlerde
Ansızın üşümeye başlar bedenin
Hatıraların sıcaklığı içini yaksa bile,
Duyduğun her güzel sesin kudreti
Kendini adlandırırken bile...
Sel,en acımasız haliyle koşarken üzerine doğru
Yaptıklarını düşün,kaçacak yerin yok.
Tüm sığınakların sığdır
Bırakırsın kendini çare yok!
Sel,en derin halinde
Ölümden başka yol yok...!
Kayıt Tarihi : 16.1.2009 11:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!