Seksen kere söyledim.
Benden şair olmaz dedim.
Yüreğim hep kavgamdaydı,
sınıfıma sevdamdaydı.
“İşçisin sen işçi kal! ”
Desinler,bunda ne var.
Maharetli ellerimle
yaratmaktayım dünyalar.
Demirle örstü andımız,
Vazgeçermiyiz sandınız?
Aydınım küsmüş halkına,
bekle ki ülkem kalkına.
Evrenseldir işim düşüm,
sahralarda üşümüşüm.
Hasret yanmış Metin yanmış,
Nice sonra uyanmışım.
Son vardiya, ilk postadan
kötü örnekli mostradan,
Haliç’teki yunuslardan
özür dilerim ustamdan.
Ben de yazdım, ben de dedim.
Tam seksen kere söyledim.
Emekliyim emekçiyim.
Yurtseverim yürekliyim.
6 Mayıs 07 İstanbul
Şeref Öztürk UstaKayıt Tarihi : 6.5.2007 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ülkemi emperyalistlere karşı verdikleri savaşta düşenlere adıyorum şiirimi. Adını kitabıma vereceğim bu şiiri onların anıları önünde saygıyla eğilerek bir kez daha hasret ve sevgiyle anıyoruz. Bu gün onlar tarih olmayı başardılar. Ve ölmediklerini herkes gördü, öldürüldüler, güneşlere gömüldüler.
USTA
güneş çok uzaklarda
kusura bakma.
sınıfıma sevdamdaydı.
“İşçisin sen işçi kal! ”
...
ben daha şiiri okumadan bu dizeler için kutluyorum sizi...
yürekten..
şimdi dönüp şiire devam edeyim bari:)))
...
kırk bin kere söylemeye hazırlıklı olalım şairim..kırk bin kere söylemeye ve kırk bir bin kere duyulmamaya....
:((((
sevgi ve derin saygılar.
nurcan usta
Galiba şiire daha çok sahip çıkmak ve şiiri daha güzelleştirmek te bu güçlere karşı bir direniş yolu olsa gerek..
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (8)